Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: praecogitā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
praecogitō
|
praecogitor
|
praecogitem
|
praecogiter
|
—
|
—
|
2 p.
|
praecogitas
|
praecogitāris
|
praecogites
|
praecogitēris
|
praecogitā
|
praecogitare
|
3 p.
|
praecogitat
|
praecogitātur
|
praecogitet
|
praecogitētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
praecogitāmus
|
praecogitāmur
|
praecogitēmus
|
praecogitēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
praecogitātis
|
praecogitāmini
|
praecogitētis
|
praecogitēmini
|
praecogitāte
|
praecogitamini
|
3 p.
|
praecogitant
|
praecogitantur
|
praecogitent
|
praecogitentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
praecogitābam
|
praecogitābar
|
praecogitārem
|
praecogitārer
|
2 p.
|
praecogitābas
|
praecogitabāris
|
praecogitāres
|
praecogitarēris
|
3 p.
|
praecogitābat
|
praecogitabātur
|
praecogitāret
|
praecogitarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
praecogitabāmus
|
praecogitabāmur
|
praecogitarēmus
|
praecogitarēmur
|
2 p.
|
praecogitabātis
|
praecogitabamini
|
praecogitarētis
|
praecogitarēmini
|
3 p.
|
praecogitābant
|
praecogitabantur
|
praecogitarent
|
praecogitarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
praecogitābo
|
praecogitabor
|
—
|
2 p.
|
praecogitābis
|
praecogitaberis
|
praecogitāto
|
3 p.
|
praecogitābit
|
praecogitabitur
|
praecogitāto
|
Plur.
|
1 p.
|
praecogitabimus
|
praecogitabimur
|
—
|
2 p.
|
praecogitabitis
|
praecogitabimini
|
praecogitatōte
|
3 p.
|
praecogitabuntur
|
praecogitanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
praecogitāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
praecogitāri
|
Participium praesentis actīvi
|
praecogitāns
|
Gerundium
|
praecogitandī
|
Gerundivum
|
praecogitandus, -a, -um
|
Основа перфекта: praecogitāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
praecogitāvī
|
praecogitāverim
|
praecogitāveram
|
praecogitāvissem
|
praecogitāverō
|
2 p.
|
praecogitāvisti
|
praecogitāveris
|
praecogitāveras
|
praecogitāvisses
|
praecogitāveris
|
3 p.
|
praecogitāvit
|
praecogitāverit
|
praecogitāverat
|
praecogitāvisset
|
praecogitāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
praecogitāvimus
|
praecogitāverimus
|
praecogitāverāmus
|
praecogitāvissēmus
|
praecogitāverimus
|
2 p.
|
praecogitāvistis
|
praecogitāveritis
|
praecogitāverātis
|
praecogitāvissētis
|
praecogitāveritis
|
3 p.
|
praecogitāvērunt
|
praecogitāverint
|
praecogitāverant
|
praecogitāvissent
|
praecogitāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
praecogitāvisse
|
Основа супина: praecogitāt-
Participium perfecti passivi
|
praecogitātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
praecogitātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
praecogitātum
|
Supinum II
|
praecogitātū
|
praecogito
Глагол, первое спряжение.
Приставка: prae-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- наперёд обдумывать (aliquid Sen, Q): praecogitatum facinus L заранее обдуманное преступление ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]