Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: obsibilā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
obsibilō
|
obsibilor
|
obsibilem
|
obsibiler
|
—
|
—
|
2 p.
|
obsibilas
|
obsibilāris
|
obsibiles
|
obsibilēris
|
obsibilā
|
obsibilare
|
3 p.
|
obsibilat
|
obsibilātur
|
obsibilet
|
obsibilētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
obsibilāmus
|
obsibilāmur
|
obsibilēmus
|
obsibilēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
obsibilātis
|
obsibilāmini
|
obsibilētis
|
obsibilēmini
|
obsibilāte
|
obsibilamini
|
3 p.
|
obsibilant
|
obsibilantur
|
obsibilent
|
obsibilentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
obsibilābam
|
obsibilābar
|
obsibilārem
|
obsibilārer
|
2 p.
|
obsibilābas
|
obsibilabāris
|
obsibilāres
|
obsibilarēris
|
3 p.
|
obsibilābat
|
obsibilabātur
|
obsibilāret
|
obsibilarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
obsibilabāmus
|
obsibilabāmur
|
obsibilarēmus
|
obsibilarēmur
|
2 p.
|
obsibilabātis
|
obsibilabamini
|
obsibilarētis
|
obsibilarēmini
|
3 p.
|
obsibilābant
|
obsibilabantur
|
obsibilarent
|
obsibilarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
obsibilābo
|
obsibilabor
|
—
|
2 p.
|
obsibilābis
|
obsibilaberis
|
obsibilāto
|
3 p.
|
obsibilābit
|
obsibilabitur
|
obsibilāto
|
Plur.
|
1 p.
|
obsibilabimus
|
obsibilabimur
|
—
|
2 p.
|
obsibilabitis
|
obsibilabimini
|
obsibilatōte
|
3 p.
|
obsibilabuntur
|
obsibilanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
obsibilāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
obsibilāri
|
Participium praesentis actīvi
|
obsibilāns
|
Gerundium
|
obsibilandī
|
Gerundivum
|
obsibilandus, -a, -um
|
Основа перфекта: obsibilāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
obsibilāvī
|
obsibilāverim
|
obsibilāveram
|
obsibilāvissem
|
obsibilāverō
|
2 p.
|
obsibilāvisti
|
obsibilāveris
|
obsibilāveras
|
obsibilāvisses
|
obsibilāveris
|
3 p.
|
obsibilāvit
|
obsibilāverit
|
obsibilāverat
|
obsibilāvisset
|
obsibilāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
obsibilāvimus
|
obsibilāverimus
|
obsibilāverāmus
|
obsibilāvissēmus
|
obsibilāverimus
|
2 p.
|
obsibilāvistis
|
obsibilāveritis
|
obsibilāverātis
|
obsibilāvissētis
|
obsibilāveritis
|
3 p.
|
obsibilāvērunt
|
obsibilāverint
|
obsibilāverant
|
obsibilāvissent
|
obsibilāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
obsibilāvisse
|
Основа супина: obsibilāt-
Participium perfecti passivi
|
obsibilātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
obsibilātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
obsibilātum
|
Supinum II
|
obsibilātū
|
obsibilo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ob-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- свистеть, шелестеть: arbores dulces strepitus obsibilabant Ap деревья нежно шелестели ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]