Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: obretī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
obretiō
|
obretior
|
obretiam
|
obretiar
|
—
|
—
|
2 p.
|
obretis
|
obretīris
|
obretias
|
obretiāris
|
obretī
|
obretīre
|
3 p.
|
obretit
|
obretītur
|
obretiat
|
obretiātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
obretīmus
|
obretīmur
|
obretiāmus
|
obretiāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
obretītis
|
obretimini
|
obretiātis
|
obretiāmini
|
obretīte
|
obretimini
|
3 p.
|
obretiunt
|
obretiuntur
|
obretiant
|
obretiantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
obretiēbam
|
obretiēbar
|
obretīrem
|
obretīrer
|
2 p.
|
obretiēbas
|
obretiebāris
|
obretīres
|
obretirēris
|
3 p.
|
obretiēbat
|
obretiebātur
|
obretīret
|
obretirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
obretiebāmus
|
obretiebāmur
|
obretirēmus
|
obretirēmur
|
2 p.
|
obretiebātis
|
obretiebamini
|
obretirētis
|
obretirēmini
|
3 p.
|
obretiēbant
|
obretiebantur
|
obretīrent
|
obretirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
obretiam
|
obretiar
|
—
|
2 p.
|
obreties
|
obretiēris
|
obretīto
|
3 p.
|
obretiet
|
obretiētur
|
obretīto
|
Plur.
|
1 p.
|
obretiēmus
|
obretiēmur
|
—
|
2 p.
|
obretiētis
|
obretiemini
|
obretitōte
|
3 p.
|
obretientur
|
obretiunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
obretīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
obretīri
|
Participium praesentis actīvi
|
obretiens
|
Gerundium
|
obretiendi
|
Gerundivum
|
obretiendus, -a, -um
|
Основа перфекта: obretīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
obretīvī
|
obretīverim
|
obretīveram
|
obretīvissem
|
obretīverō
|
2 p.
|
obretīvisti
|
obretīveris
|
obretīveras
|
obretīvisses
|
obretīveris
|
3 p.
|
obretīvit
|
obretīverit
|
obretīverat
|
obretīvisset
|
obretīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
obretīvimus
|
obretīverimus
|
obretīverāmus
|
obretīvissēmus
|
obretīverimus
|
2 p.
|
obretīvistis
|
obretīveritis
|
obretīverātis
|
obretīvissētis
|
obretīveritis
|
3 p.
|
obretīvērunt
|
obretīverint
|
obretīverant
|
obretīvissent
|
obretīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
obretīvisse
|
Основа супина: obretīt-
Participium perfecti passivi
|
obretītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
obretītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
obretītum
|
Supinum II
|
obretītū
|
obretio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: ob-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- опутывать сетями, pass. попасться в сети, запутаться Lcr ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]