Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: obmussitā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
obmussitō
|
obmussitor
|
obmussitem
|
obmussiter
|
—
|
—
|
2 p.
|
obmussitas
|
obmussitāris
|
obmussites
|
obmussitēris
|
obmussitā
|
obmussitare
|
3 p.
|
obmussitat
|
obmussitātur
|
obmussitet
|
obmussitētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
obmussitāmus
|
obmussitāmur
|
obmussitēmus
|
obmussitēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
obmussitātis
|
obmussitāmini
|
obmussitētis
|
obmussitēmini
|
obmussitāte
|
obmussitamini
|
3 p.
|
obmussitant
|
obmussitantur
|
obmussitent
|
obmussitentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
obmussitābam
|
obmussitābar
|
obmussitārem
|
obmussitārer
|
2 p.
|
obmussitābas
|
obmussitabāris
|
obmussitāres
|
obmussitarēris
|
3 p.
|
obmussitābat
|
obmussitabātur
|
obmussitāret
|
obmussitarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
obmussitabāmus
|
obmussitabāmur
|
obmussitarēmus
|
obmussitarēmur
|
2 p.
|
obmussitabātis
|
obmussitabamini
|
obmussitarētis
|
obmussitarēmini
|
3 p.
|
obmussitābant
|
obmussitabantur
|
obmussitarent
|
obmussitarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
obmussitābo
|
obmussitabor
|
—
|
2 p.
|
obmussitābis
|
obmussitaberis
|
obmussitāto
|
3 p.
|
obmussitābit
|
obmussitabitur
|
obmussitāto
|
Plur.
|
1 p.
|
obmussitabimus
|
obmussitabimur
|
—
|
2 p.
|
obmussitabitis
|
obmussitabimini
|
obmussitatōte
|
3 p.
|
obmussitabuntur
|
obmussitanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
obmussitāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
obmussitāri
|
Participium praesentis actīvi
|
obmussitāns
|
Gerundium
|
obmussitandī
|
Gerundivum
|
obmussitandus, -a, -um
|
Основа перфекта: obmussitāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
obmussitāvī
|
obmussitāverim
|
obmussitāveram
|
obmussitāvissem
|
obmussitāverō
|
2 p.
|
obmussitāvisti
|
obmussitāveris
|
obmussitāveras
|
obmussitāvisses
|
obmussitāveris
|
3 p.
|
obmussitāvit
|
obmussitāverit
|
obmussitāverat
|
obmussitāvisset
|
obmussitāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
obmussitāvimus
|
obmussitāverimus
|
obmussitāverāmus
|
obmussitāvissēmus
|
obmussitāverimus
|
2 p.
|
obmussitāvistis
|
obmussitāveritis
|
obmussitāverātis
|
obmussitāvissētis
|
obmussitāveritis
|
3 p.
|
obmussitāvērunt
|
obmussitāverint
|
obmussitāverant
|
obmussitāvissent
|
obmussitāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
obmussitāvisse
|
Основа супина: obmussitāt-
Participium perfecti passivi
|
obmussitātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
obmussitātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
obmussitātum
|
Supinum II
|
obmussitātū
|
obmussito
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ob-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- сдержанно возражать, роптать про себя Tert ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]