Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: mertā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
mertō
|
mertor
|
mertem
|
merter
|
—
|
—
|
2 p.
|
mertas
|
mertāris
|
mertes
|
mertēris
|
mertā
|
mertare
|
3 p.
|
mertat
|
mertātur
|
mertet
|
mertētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
mertāmus
|
mertāmur
|
mertēmus
|
mertēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
mertātis
|
mertāmini
|
mertētis
|
mertēmini
|
mertāte
|
mertamini
|
3 p.
|
mertant
|
mertantur
|
mertent
|
mertentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
mertābam
|
mertābar
|
mertārem
|
mertārer
|
2 p.
|
mertābas
|
mertabāris
|
mertāres
|
mertarēris
|
3 p.
|
mertābat
|
mertabātur
|
mertāret
|
mertarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
mertabāmus
|
mertabāmur
|
mertarēmus
|
mertarēmur
|
2 p.
|
mertabātis
|
mertabamini
|
mertarētis
|
mertarēmini
|
3 p.
|
mertābant
|
mertabantur
|
mertarent
|
mertarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
mertābo
|
mertabor
|
—
|
2 p.
|
mertābis
|
mertaberis
|
mertāto
|
3 p.
|
mertābit
|
mertabitur
|
mertāto
|
Plur.
|
1 p.
|
mertabimus
|
mertabimur
|
—
|
2 p.
|
mertabitis
|
mertabimini
|
mertatōte
|
3 p.
|
mertabuntur
|
mertanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
mertāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
mertāri
|
Participium praesentis actīvi
|
mertāns
|
Gerundium
|
mertandī
|
Gerundivum
|
mertandus, -a, -um
|
merto
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- то же, что merso ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]