itito

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: ititā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	ititō	ititor	ititem	ititer	—	—
	2 p.	ititas	ititāris	itites	ititēris	ititā	ititare
	3 p.	ititat	ititātur	ititet	ititētur	—	—
Plur.	1 p.	ititāmus	ititāmur	ititēmus	ititēmur	—	—
	2 p.	ititātis	ititāmini	ititētis	ititēmini	ititāte	ititamini
	3 p.	ititant	ititantur	ititent	ititentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	ititābam	ititābar	ititārem	ititārer
	2 p.	ititābas	ititabāris	ititāres	ititarēris
	3 p.	ititābat	ititabātur	ititāret	ititarētur
Plur.	1 p.	ititabāmus	ititabāmur	ititarēmus	ititarēmur
	2 p.	ititabātis	ititabamini	ititarētis	ititarēmini
	3 p.	ititābant	ititabantur	ititarent	ititarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	ititābo	ititabor	—
	2 p.	ititābis	ititaberis	ititāto
	3 p.	ititābit	ititabitur	ititāto
Plur.	1 p.	ititabimus	ititabimur	—
	2 p.	ititabitis	ititabimini	ititatōte
	3 p.	ititabuntur	ititanto

Infīnitivus praesentis actīvi	ititāre
Infīnitivus praesentis passīvi	ititāri
Participium praesentis actīvi	ititāns
Gerundium	ititandī
Gerundivum	ititandus, -a, -um

i·ti-to

Глагол, первое спряжение.

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. хаживать, ходить ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: itus, iter глаголы: eo, ito, itito, abeo, adeo, ambio, exeo, ineo, intereo, obeo, pereo, praetereo, prodeo, redeo, retroeo, subeo, transeo, veneo

Этимология

Происходит от itāre «ходить, ха́живать», усил. гл. к īre (форма супина: itum) «идти, ходить» (восходит к праиндоевр. *ei- «идти»)