Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: irradiā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
irradiō
|
irradior
|
irradiem
|
irradier
|
—
|
—
|
2 p.
|
irradias
|
irradiāris
|
irradies
|
irradiēris
|
irradiā
|
irradiare
|
3 p.
|
irradiat
|
irradiātur
|
irradiet
|
irradiētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
irradiāmus
|
irradiāmur
|
irradiēmus
|
irradiēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
irradiātis
|
irradiāmini
|
irradiētis
|
irradiēmini
|
irradiāte
|
irradiamini
|
3 p.
|
irradiant
|
irradiantur
|
irradient
|
irradientur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
irradiābam
|
irradiābar
|
irradiārem
|
irradiārer
|
2 p.
|
irradiābas
|
irradiabāris
|
irradiāres
|
irradiarēris
|
3 p.
|
irradiābat
|
irradiabātur
|
irradiāret
|
irradiarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
irradiabāmus
|
irradiabāmur
|
irradiarēmus
|
irradiarēmur
|
2 p.
|
irradiabātis
|
irradiabamini
|
irradiarētis
|
irradiarēmini
|
3 p.
|
irradiābant
|
irradiabantur
|
irradiarent
|
irradiarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
irradiābo
|
irradiabor
|
—
|
2 p.
|
irradiābis
|
irradiaberis
|
irradiāto
|
3 p.
|
irradiābit
|
irradiabitur
|
irradiāto
|
Plur.
|
1 p.
|
irradiabimus
|
irradiabimur
|
—
|
2 p.
|
irradiabitis
|
irradiabimini
|
irradiatōte
|
3 p.
|
irradiabuntur
|
irradianto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
irradiāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
irradiāri
|
Participium praesentis actīvi
|
irradiāns
|
Gerundium
|
irradiandī
|
Gerundivum
|
irradiandus, -a, -um
|
Основа перфекта: irradiāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
irradiāvī
|
irradiāverim
|
irradiāveram
|
irradiāvissem
|
irradiāverō
|
2 p.
|
irradiāvisti
|
irradiāveris
|
irradiāveras
|
irradiāvisses
|
irradiāveris
|
3 p.
|
irradiāvit
|
irradiāverit
|
irradiāverat
|
irradiāvisset
|
irradiāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
irradiāvimus
|
irradiāverimus
|
irradiāverāmus
|
irradiāvissēmus
|
irradiāverimus
|
2 p.
|
irradiāvistis
|
irradiāveritis
|
irradiāverātis
|
irradiāvissētis
|
irradiāveritis
|
3 p.
|
irradiāvērunt
|
irradiāverint
|
irradiāverant
|
irradiāvissent
|
irradiāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
irradiāvisse
|
Основа супина: irradiāt-
Participium perfecti passivi
|
irradiātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
irradiātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
irradiātum
|
Supinum II
|
irradiātū
|
irradio
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ir-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- # озарять, освещать своими лучами (aliquid St, Cld);# светить(ся) Eccl. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]