Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: introspectā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
introspectō
|
introspector
|
introspectem
|
introspecter
|
—
|
—
|
2 p.
|
introspectas
|
introspectāris
|
introspectes
|
introspectēris
|
introspectā
|
introspectare
|
3 p.
|
introspectat
|
introspectātur
|
introspectet
|
introspectētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
introspectāmus
|
introspectāmur
|
introspectēmus
|
introspectēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
introspectātis
|
introspectāmini
|
introspectētis
|
introspectēmini
|
introspectāte
|
introspectamini
|
3 p.
|
introspectant
|
introspectantur
|
introspectent
|
introspectentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
introspectābam
|
introspectābar
|
introspectārem
|
introspectārer
|
2 p.
|
introspectābas
|
introspectabāris
|
introspectāres
|
introspectarēris
|
3 p.
|
introspectābat
|
introspectabātur
|
introspectāret
|
introspectarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
introspectabāmus
|
introspectabāmur
|
introspectarēmus
|
introspectarēmur
|
2 p.
|
introspectabātis
|
introspectabamini
|
introspectarētis
|
introspectarēmini
|
3 p.
|
introspectābant
|
introspectabantur
|
introspectarent
|
introspectarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
introspectābo
|
introspectabor
|
—
|
2 p.
|
introspectābis
|
introspectaberis
|
introspectāto
|
3 p.
|
introspectābit
|
introspectabitur
|
introspectāto
|
Plur.
|
1 p.
|
introspectabimus
|
introspectabimur
|
—
|
2 p.
|
introspectabitis
|
introspectabimini
|
introspectatōte
|
3 p.
|
introspectabuntur
|
introspectanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
introspectāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
introspectāri
|
Participium praesentis actīvi
|
introspectāns
|
Gerundium
|
introspectandī
|
Gerundivum
|
introspectandus, -a, -um
|
Основа перфекта: introspectāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
introspectāvī
|
introspectāverim
|
introspectāveram
|
introspectāvissem
|
introspectāverō
|
2 p.
|
introspectāvisti
|
introspectāveris
|
introspectāveras
|
introspectāvisses
|
introspectāveris
|
3 p.
|
introspectāvit
|
introspectāverit
|
introspectāverat
|
introspectāvisset
|
introspectāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
introspectāvimus
|
introspectāverimus
|
introspectāverāmus
|
introspectāvissēmus
|
introspectāverimus
|
2 p.
|
introspectāvistis
|
introspectāveritis
|
introspectāverātis
|
introspectāvissētis
|
introspectāveritis
|
3 p.
|
introspectāvērunt
|
introspectāverint
|
introspectāverant
|
introspectāvissent
|
introspectāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
introspectāvisse
|
Основа супина: introspectāt-
Participium perfecti passivi
|
introspectātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
introspectātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
introspectātum
|
Supinum II
|
introspectātū
|
introspecto
Глагол, первое спряжение.
Приставка: intro-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [frequ. к introspicio]глядеть внутрь, всматриваться Pl. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]