Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: internuntiā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
internuntiō
|
internuntior
|
internuntiem
|
internuntier
|
—
|
—
|
2 p.
|
internuntias
|
internuntiāris
|
internunties
|
internuntiēris
|
internuntiā
|
internuntiare
|
3 p.
|
internuntiat
|
internuntiātur
|
internuntiet
|
internuntiētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
internuntiāmus
|
internuntiāmur
|
internuntiēmus
|
internuntiēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
internuntiātis
|
internuntiāmini
|
internuntiētis
|
internuntiēmini
|
internuntiāte
|
internuntiamini
|
3 p.
|
internuntiant
|
internuntiantur
|
internuntient
|
internuntientur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
internuntiābam
|
internuntiābar
|
internuntiārem
|
internuntiārer
|
2 p.
|
internuntiābas
|
internuntiabāris
|
internuntiāres
|
internuntiarēris
|
3 p.
|
internuntiābat
|
internuntiabātur
|
internuntiāret
|
internuntiarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
internuntiabāmus
|
internuntiabāmur
|
internuntiarēmus
|
internuntiarēmur
|
2 p.
|
internuntiabātis
|
internuntiabamini
|
internuntiarētis
|
internuntiarēmini
|
3 p.
|
internuntiābant
|
internuntiabantur
|
internuntiarent
|
internuntiarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
internuntiābo
|
internuntiabor
|
—
|
2 p.
|
internuntiābis
|
internuntiaberis
|
internuntiāto
|
3 p.
|
internuntiābit
|
internuntiabitur
|
internuntiāto
|
Plur.
|
1 p.
|
internuntiabimus
|
internuntiabimur
|
—
|
2 p.
|
internuntiabitis
|
internuntiabimini
|
internuntiatōte
|
3 p.
|
internuntiabuntur
|
internuntianto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
internuntiāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
internuntiāri
|
Participium praesentis actīvi
|
internuntiāns
|
Gerundium
|
internuntiandī
|
Gerundivum
|
internuntiandus, -a, -um
|
Основа перфекта: internuntiāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
internuntiāvī
|
internuntiāverim
|
internuntiāveram
|
internuntiāvissem
|
internuntiāverō
|
2 p.
|
internuntiāvisti
|
internuntiāveris
|
internuntiāveras
|
internuntiāvisses
|
internuntiāveris
|
3 p.
|
internuntiāvit
|
internuntiāverit
|
internuntiāverat
|
internuntiāvisset
|
internuntiāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
internuntiāvimus
|
internuntiāverimus
|
internuntiāverāmus
|
internuntiāvissēmus
|
internuntiāverimus
|
2 p.
|
internuntiāvistis
|
internuntiāveritis
|
internuntiāverātis
|
internuntiāvissētis
|
internuntiāveritis
|
3 p.
|
internuntiāvērunt
|
internuntiāverint
|
internuntiāverant
|
internuntiāvissent
|
internuntiāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
internuntiāvisse
|
Основа супина: internuntiāt-
Participium perfecti passivi
|
internuntiātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
internuntiātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
internuntiātum
|
Supinum II
|
internuntiātū
|
internuntio
Глагол, первое спряжение.
Приставка: inter-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- обмениваться вестями, вести переговоры (через послов) L. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]