internuntio

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: internuntiā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	internuntiō	internuntior	internuntiem	internuntier	—	—
	2 p.	internuntias	internuntiāris	internunties	internuntiēris	internuntiā	internuntiare
	3 p.	internuntiat	internuntiātur	internuntiet	internuntiētur	—	—
Plur.	1 p.	internuntiāmus	internuntiāmur	internuntiēmus	internuntiēmur	—	—
	2 p.	internuntiātis	internuntiāmini	internuntiētis	internuntiēmini	internuntiāte	internuntiamini
	3 p.	internuntiant	internuntiantur	internuntient	internuntientur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	internuntiābam	internuntiābar	internuntiārem	internuntiārer
	2 p.	internuntiābas	internuntiabāris	internuntiāres	internuntiarēris
	3 p.	internuntiābat	internuntiabātur	internuntiāret	internuntiarētur
Plur.	1 p.	internuntiabāmus	internuntiabāmur	internuntiarēmus	internuntiarēmur
	2 p.	internuntiabātis	internuntiabamini	internuntiarētis	internuntiarēmini
	3 p.	internuntiābant	internuntiabantur	internuntiarent	internuntiarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	internuntiābo	internuntiabor	—
	2 p.	internuntiābis	internuntiaberis	internuntiāto
	3 p.	internuntiābit	internuntiabitur	internuntiāto
Plur.	1 p.	internuntiabimus	internuntiabimur	—
	2 p.	internuntiabitis	internuntiabimini	internuntiatōte
	3 p.	internuntiabuntur	internuntianto

Infīnitivus praesentis actīvi	internuntiāre
Infīnitivus praesentis passīvi	internuntiāri
Participium praesentis actīvi	internuntiāns
Gerundium	internuntiandī
Gerundivum	internuntiandus, -a, -um

Основа перфекта: internuntiāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	internuntiāvī	internuntiāverim	internuntiāveram	internuntiāvissem	internuntiāverō
	2 p.	internuntiāvisti	internuntiāveris	internuntiāveras	internuntiāvisses	internuntiāveris
	3 p.	internuntiāvit	internuntiāverit	internuntiāverat	internuntiāvisset	internuntiāverit
Pl.	1 p.	internuntiāvimus	internuntiāverimus	internuntiāverāmus	internuntiāvissēmus	internuntiāverimus
	2 p.	internuntiāvistis	internuntiāveritis	internuntiāverātis	internuntiāvissētis	internuntiāveritis
	3 p.	internuntiāvērunt	internuntiāverint	internuntiāverant	internuntiāvissent	internuntiāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	internuntiāvisse

Основа супина: internuntiāt-

Participium perfecti passivi	internuntiātus, -a, -um
Participium futuri activi	internuntiātūrus, -a, -um
Supinum I	internuntiātum
Supinum II	internuntiātū

internuntio

Глагол, первое спряжение.

Приставка: inter-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. обмениваться вестями, вести переговоры (через послов) L. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??