Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: interdā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
interdō
interdor
interdem
interder
—
—
2 p.
interdas
interdāris
interdes
interdēris
interdā
interdare
3 p.
interdat
interdātur
interdet
interdētur
—
—
Plur.
1 p.
interdāmus
interdāmur
interdēmus
interdēmur
—
—
2 p.
interdātis
interdāmini
interdētis
interdēmini
interdāte
interdamini
3 p.
interdant
interdantur
interdent
interdentur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
interdābam
interdābar
interdārem
interdārer
2 p.
interdābas
interdabāris
interdāres
interdarēris
3 p.
interdābat
interdabātur
interdāret
interdarētur
Plur.
1 p.
interdabāmus
interdabāmur
interdarēmus
interdarēmur
2 p.
interdabātis
interdabamini
interdarētis
interdarēmini
3 p.
interdābant
interdabantur
interdarent
interdarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
interdābo
interdabor
—
2 p.
interdābis
interdaberis
interdāto
3 p.
interdābit
interdabitur
interdāto
Plur.
1 p.
interdabimus
interdabimur
—
2 p.
interdabitis
interdabimini
interdatōte
3 p.
interdabuntur
interdanto
Infīnitivus praesentis actīvi
interdāre
Infīnitivus praesentis passīvi
interdāri
Participium praesentis actīvi
interdāns
Gerundium
interdandī
Gerundivum
interdandus, -a, -um
Основа перфекта: interdāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
interdāvī
interdāverim
interdāveram
interdāvissem
interdāverō
2 p.
interdāvisti
interdāveris
interdāveras
interdāvisses
interdāveris
3 p.
interdāvit
interdāverit
interdāverat
interdāvisset
interdāverit
Pl.
1 p.
interdāvimus
interdāverimus
interdāverāmus
interdāvissēmus
interdāverimus
2 p.
interdāvistis
interdāveritis
interdāverātis
interdāvissētis
interdāveritis
3 p.
interdāvērunt
interdāverint
interdāverant
interdāvissent
interdāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
interdāvisse
Основа супина: interdāt-
Participium perfecti passivi
interdātus, -a, -um
Participium futuri activi
interdātūrus, -a, -um
Supinum I
interdātum
Supinum II
interdātū
interdo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: inter- ; корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
# давать, предоставлять (от времени до времени ): nullam requiem i. Lcr не давать отдыха;# раздавать, распределять (cibus interdatus Lcr ). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]