Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: intercursā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
intercursō
intercursor
intercursem
intercurser
—
—
2 p.
intercursas
intercursāris
intercurses
intercursēris
intercursā
intercursare
3 p.
intercursat
intercursātur
intercurset
intercursētur
—
—
Plur.
1 p.
intercursāmus
intercursāmur
intercursēmus
intercursēmur
—
—
2 p.
intercursātis
intercursāmini
intercursētis
intercursēmini
intercursāte
intercursamini
3 p.
intercursant
intercursantur
intercursent
intercursentur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
intercursābam
intercursābar
intercursārem
intercursārer
2 p.
intercursābas
intercursabāris
intercursāres
intercursarēris
3 p.
intercursābat
intercursabātur
intercursāret
intercursarētur
Plur.
1 p.
intercursabāmus
intercursabāmur
intercursarēmus
intercursarēmur
2 p.
intercursabātis
intercursabamini
intercursarētis
intercursarēmini
3 p.
intercursābant
intercursabantur
intercursarent
intercursarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
intercursābo
intercursabor
—
2 p.
intercursābis
intercursaberis
intercursāto
3 p.
intercursābit
intercursabitur
intercursāto
Plur.
1 p.
intercursabimus
intercursabimur
—
2 p.
intercursabitis
intercursabimini
intercursatōte
3 p.
intercursabuntur
intercursanto
Infīnitivus praesentis actīvi
intercursāre
Infīnitivus praesentis passīvi
intercursāri
Participium praesentis actīvi
intercursāns
Gerundium
intercursandī
Gerundivum
intercursandus, -a, -um
Основа перфекта: intercursāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
intercursāvī
intercursāverim
intercursāveram
intercursāvissem
intercursāverō
2 p.
intercursāvisti
intercursāveris
intercursāveras
intercursāvisses
intercursāveris
3 p.
intercursāvit
intercursāverit
intercursāverat
intercursāvisset
intercursāverit
Pl.
1 p.
intercursāvimus
intercursāverimus
intercursāverāmus
intercursāvissēmus
intercursāverimus
2 p.
intercursāvistis
intercursāveritis
intercursāverātis
intercursāvissētis
intercursāveritis
3 p.
intercursāvērunt
intercursāverint
intercursāverant
intercursāvissent
intercursāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
intercursāvisse
Основа супина: intercursāt-
Participium perfecti passivi
intercursātus, -a, -um
Participium futuri activi
intercursātūrus, -a, -um
Supinum I
intercursātum
Supinum II
intercursātū
intercurso
Глагол, первое спряжение.
Приставка: inter- ; корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
[intens. к intercurro]# бежать, пробегать между, перемежаться (folia intercursantia PM ): inter enim cursant primordia principiorum motibus inter se Lcr (in tmesi ) первоначала (атомы) взаимно перекрещиваются в своих движениях;# от времени до времени нападать: segnius intercursantibus barbaris L так как нападения варваров ослабели;# находиться, пролегать, проходить (между) (lignea intercursante membrana PM ). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]