Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: inoculā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
inoculō
|
inoculor
|
inoculem
|
inoculer
|
—
|
—
|
2 p.
|
inoculas
|
inoculāris
|
inocules
|
inoculēris
|
inoculā
|
inoculare
|
3 p.
|
inoculat
|
inoculātur
|
inoculet
|
inoculētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
inoculāmus
|
inoculāmur
|
inoculēmus
|
inoculēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
inoculātis
|
inoculāmini
|
inoculētis
|
inoculēmini
|
inoculāte
|
inoculamini
|
3 p.
|
inoculant
|
inoculantur
|
inoculent
|
inoculentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
inoculābam
|
inoculābar
|
inoculārem
|
inoculārer
|
2 p.
|
inoculābas
|
inoculabāris
|
inoculāres
|
inocularēris
|
3 p.
|
inoculābat
|
inoculabātur
|
inoculāret
|
inocularētur
|
Plur.
|
1 p.
|
inoculabāmus
|
inoculabāmur
|
inocularēmus
|
inocularēmur
|
2 p.
|
inoculabātis
|
inoculabamini
|
inocularētis
|
inocularēmini
|
3 p.
|
inoculābant
|
inoculabantur
|
inocularent
|
inocularentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
inoculābo
|
inoculabor
|
—
|
2 p.
|
inoculābis
|
inoculaberis
|
inoculāto
|
3 p.
|
inoculābit
|
inoculabitur
|
inoculāto
|
Plur.
|
1 p.
|
inoculabimus
|
inoculabimur
|
—
|
2 p.
|
inoculabitis
|
inoculabimini
|
inoculatōte
|
3 p.
|
inoculabuntur
|
inoculanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
inoculāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
inoculāri
|
Participium praesentis actīvi
|
inoculāns
|
Gerundium
|
inoculandī
|
Gerundivum
|
inoculandus, -a, -um
|
Основа перфекта: inoculāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
inoculāvī
|
inoculāverim
|
inoculāveram
|
inoculāvissem
|
inoculāverō
|
2 p.
|
inoculāvisti
|
inoculāveris
|
inoculāveras
|
inoculāvisses
|
inoculāveris
|
3 p.
|
inoculāvit
|
inoculāverit
|
inoculāverat
|
inoculāvisset
|
inoculāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
inoculāvimus
|
inoculāverimus
|
inoculāverāmus
|
inoculāvissēmus
|
inoculāverimus
|
2 p.
|
inoculāvistis
|
inoculāveritis
|
inoculāverātis
|
inoculāvissētis
|
inoculāveritis
|
3 p.
|
inoculāvērunt
|
inoculāverint
|
inoculāverant
|
inoculāvissent
|
inoculāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
inoculāvisse
|
Основа супина: inoculāt-
Participium perfecti passivi
|
inoculātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
inoculātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
inoculātum
|
Supinum II
|
inoculātū
|
inoculo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [oculus]# делать прививку, прививать (i. arborem Col, Ap; перен. i. pectoribus affectum justitiae Macr);# украшать (bullis aureis inoculari Ap). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]