Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: inhumā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
inhumō
|
inhumor
|
inhumem
|
inhumer
|
—
|
—
|
2 p.
|
inhumas
|
inhumāris
|
inhumes
|
inhumēris
|
inhumā
|
inhumare
|
3 p.
|
inhumat
|
inhumātur
|
inhumet
|
inhumētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
inhumāmus
|
inhumāmur
|
inhumēmus
|
inhumēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
inhumātis
|
inhumāmini
|
inhumētis
|
inhumēmini
|
inhumāte
|
inhumamini
|
3 p.
|
inhumant
|
inhumantur
|
inhument
|
inhumentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
inhumābam
|
inhumābar
|
inhumārem
|
inhumārer
|
2 p.
|
inhumābas
|
inhumabāris
|
inhumāres
|
inhumarēris
|
3 p.
|
inhumābat
|
inhumabātur
|
inhumāret
|
inhumarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
inhumabāmus
|
inhumabāmur
|
inhumarēmus
|
inhumarēmur
|
2 p.
|
inhumabātis
|
inhumabamini
|
inhumarētis
|
inhumarēmini
|
3 p.
|
inhumābant
|
inhumabantur
|
inhumarent
|
inhumarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
inhumābo
|
inhumabor
|
—
|
2 p.
|
inhumābis
|
inhumaberis
|
inhumāto
|
3 p.
|
inhumābit
|
inhumabitur
|
inhumāto
|
Plur.
|
1 p.
|
inhumabimus
|
inhumabimur
|
—
|
2 p.
|
inhumabitis
|
inhumabimini
|
inhumatōte
|
3 p.
|
inhumabuntur
|
inhumanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
inhumāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
inhumāri
|
Participium praesentis actīvi
|
inhumāns
|
Gerundium
|
inhumandī
|
Gerundivum
|
inhumandus, -a, -um
|
Основа перфекта: inhumāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
inhumāvī
|
inhumāverim
|
inhumāveram
|
inhumāvissem
|
inhumāverō
|
2 p.
|
inhumāvisti
|
inhumāveris
|
inhumāveras
|
inhumāvisses
|
inhumāveris
|
3 p.
|
inhumāvit
|
inhumāverit
|
inhumāverat
|
inhumāvisset
|
inhumāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
inhumāvimus
|
inhumāverimus
|
inhumāverāmus
|
inhumāvissēmus
|
inhumāverimus
|
2 p.
|
inhumāvistis
|
inhumāveritis
|
inhumāverātis
|
inhumāvissētis
|
inhumāveritis
|
3 p.
|
inhumāvērunt
|
inhumāverint
|
inhumāverant
|
inhumāvissent
|
inhumāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
inhumāvisse
|
Основа супина: inhumāt-
Participium perfecti passivi
|
inhumātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
inhumātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
inhumātum
|
Supinum II
|
inhumātū
|
inhumo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [humus]покрывать землёй (taleas PM — v. l.). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]