Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: inhonorā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
inhonorō
|
inhonoror
|
inhonorem
|
inhonorer
|
—
|
—
|
2 p.
|
inhonoras
|
inhonorāris
|
inhonores
|
inhonorēris
|
inhonorā
|
inhonorare
|
3 p.
|
inhonorat
|
inhonorātur
|
inhonoret
|
inhonorētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
inhonorāmus
|
inhonorāmur
|
inhonorēmus
|
inhonorēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
inhonorātis
|
inhonorāmini
|
inhonorētis
|
inhonorēmini
|
inhonorāte
|
inhonoramini
|
3 p.
|
inhonorant
|
inhonorantur
|
inhonorent
|
inhonorentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
inhonorābam
|
inhonorābar
|
inhonorārem
|
inhonorārer
|
2 p.
|
inhonorābas
|
inhonorabāris
|
inhonorāres
|
inhonorarēris
|
3 p.
|
inhonorābat
|
inhonorabātur
|
inhonorāret
|
inhonorarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
inhonorabāmus
|
inhonorabāmur
|
inhonorarēmus
|
inhonorarēmur
|
2 p.
|
inhonorabātis
|
inhonorabamini
|
inhonorarētis
|
inhonorarēmini
|
3 p.
|
inhonorābant
|
inhonorabantur
|
inhonorarent
|
inhonorarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
inhonorābo
|
inhonorabor
|
—
|
2 p.
|
inhonorābis
|
inhonoraberis
|
inhonorāto
|
3 p.
|
inhonorābit
|
inhonorabitur
|
inhonorāto
|
Plur.
|
1 p.
|
inhonorabimus
|
inhonorabimur
|
—
|
2 p.
|
inhonorabitis
|
inhonorabimini
|
inhonoratōte
|
3 p.
|
inhonorabuntur
|
inhonoranto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
inhonorāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
inhonorāri
|
Participium praesentis actīvi
|
inhonorāns
|
Gerundium
|
inhonorandī
|
Gerundivum
|
inhonorandus, -a, -um
|
Основа перфекта: inhonorāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
inhonorāvī
|
inhonorāverim
|
inhonorāveram
|
inhonorāvissem
|
inhonorāverō
|
2 p.
|
inhonorāvisti
|
inhonorāveris
|
inhonorāveras
|
inhonorāvisses
|
inhonorāveris
|
3 p.
|
inhonorāvit
|
inhonorāverit
|
inhonorāverat
|
inhonorāvisset
|
inhonorāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
inhonorāvimus
|
inhonorāverimus
|
inhonorāverāmus
|
inhonorāvissēmus
|
inhonorāverimus
|
2 p.
|
inhonorāvistis
|
inhonorāveritis
|
inhonorāverātis
|
inhonorāvissētis
|
inhonorāveritis
|
3 p.
|
inhonorāvērunt
|
inhonorāverint
|
inhonorāverant
|
inhonorāvissent
|
inhonorāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
inhonorāvisse
|
Основа супина: inhonorāt-
Participium perfecti passivi
|
inhonorātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
inhonorātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
inhonorātum
|
Supinum II
|
inhonorātū
|
inhonoro
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- бесчестить, позорить (aliquem Tert). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]