Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: inhamā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
inhamō
|
inhamor
|
inhamem
|
inhamer
|
—
|
—
|
2 p.
|
inhamas
|
inhamāris
|
inhames
|
inhamēris
|
inhamā
|
inhamare
|
3 p.
|
inhamat
|
inhamātur
|
inhamet
|
inhamētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
inhamāmus
|
inhamāmur
|
inhamēmus
|
inhamēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
inhamātis
|
inhamāmini
|
inhamētis
|
inhamēmini
|
inhamāte
|
inhamamini
|
3 p.
|
inhamant
|
inhamantur
|
inhament
|
inhamentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
inhamābam
|
inhamābar
|
inhamārem
|
inhamārer
|
2 p.
|
inhamābas
|
inhamabāris
|
inhamāres
|
inhamarēris
|
3 p.
|
inhamābat
|
inhamabātur
|
inhamāret
|
inhamarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
inhamabāmus
|
inhamabāmur
|
inhamarēmus
|
inhamarēmur
|
2 p.
|
inhamabātis
|
inhamabamini
|
inhamarētis
|
inhamarēmini
|
3 p.
|
inhamābant
|
inhamabantur
|
inhamarent
|
inhamarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
inhamābo
|
inhamabor
|
—
|
2 p.
|
inhamābis
|
inhamaberis
|
inhamāto
|
3 p.
|
inhamābit
|
inhamabitur
|
inhamāto
|
Plur.
|
1 p.
|
inhamabimus
|
inhamabimur
|
—
|
2 p.
|
inhamabitis
|
inhamabimini
|
inhamatōte
|
3 p.
|
inhamabuntur
|
inhamanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
inhamāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
inhamāri
|
Participium praesentis actīvi
|
inhamāns
|
Gerundium
|
inhamandī
|
Gerundivum
|
inhamandus, -a, -um
|
Основа перфекта: inhamāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
inhamāvī
|
inhamāverim
|
inhamāveram
|
inhamāvissem
|
inhamāverō
|
2 p.
|
inhamāvisti
|
inhamāveris
|
inhamāveras
|
inhamāvisses
|
inhamāveris
|
3 p.
|
inhamāvit
|
inhamāverit
|
inhamāverat
|
inhamāvisset
|
inhamāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
inhamāvimus
|
inhamāverimus
|
inhamāverāmus
|
inhamāvissēmus
|
inhamāverimus
|
2 p.
|
inhamāvistis
|
inhamāveritis
|
inhamāverātis
|
inhamāvissētis
|
inhamāveritis
|
3 p.
|
inhamāvērunt
|
inhamāverint
|
inhamāverant
|
inhamāvissent
|
inhamāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
inhamāvisse
|
Основа супина: inhamāt-
Participium perfecti passivi
|
inhamātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
inhamātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
inhamātum
|
Supinum II
|
inhamātū
|
inhamo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [hamus]ловить удочкой, перен. запутывать (linguam Sid). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]