Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: ingravā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
ingravō
|
ingravor
|
ingravem
|
ingraver
|
—
|
—
|
2 p.
|
ingravas
|
ingravāris
|
ingraves
|
ingravēris
|
ingravā
|
ingravare
|
3 p.
|
ingravat
|
ingravātur
|
ingravet
|
ingravētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
ingravāmus
|
ingravāmur
|
ingravēmus
|
ingravēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
ingravātis
|
ingravāmini
|
ingravētis
|
ingravēmini
|
ingravāte
|
ingravamini
|
3 p.
|
ingravant
|
ingravantur
|
ingravent
|
ingraventur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
ingravābam
|
ingravābar
|
ingravārem
|
ingravārer
|
2 p.
|
ingravābas
|
ingravabāris
|
ingravāres
|
ingravarēris
|
3 p.
|
ingravābat
|
ingravabātur
|
ingravāret
|
ingravarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
ingravabāmus
|
ingravabāmur
|
ingravarēmus
|
ingravarēmur
|
2 p.
|
ingravabātis
|
ingravabamini
|
ingravarētis
|
ingravarēmini
|
3 p.
|
ingravābant
|
ingravabantur
|
ingravarent
|
ingravarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
ingravābo
|
ingravabor
|
—
|
2 p.
|
ingravābis
|
ingravaberis
|
ingravāto
|
3 p.
|
ingravābit
|
ingravabitur
|
ingravāto
|
Plur.
|
1 p.
|
ingravabimus
|
ingravabimur
|
—
|
2 p.
|
ingravabitis
|
ingravabimini
|
ingravatōte
|
3 p.
|
ingravabuntur
|
ingravanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
ingravāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
ingravāri
|
Participium praesentis actīvi
|
ingravāns
|
Gerundium
|
ingravandī
|
Gerundivum
|
ingravandus, -a, -um
|
Основа перфекта: ingravāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
ingravāvī
|
ingravāverim
|
ingravāveram
|
ingravāvissem
|
ingravāverō
|
2 p.
|
ingravāvisti
|
ingravāveris
|
ingravāveras
|
ingravāvisses
|
ingravāveris
|
3 p.
|
ingravāvit
|
ingravāverit
|
ingravāverat
|
ingravāvisset
|
ingravāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
ingravāvimus
|
ingravāverimus
|
ingravāverāmus
|
ingravāvissēmus
|
ingravāverimus
|
2 p.
|
ingravāvistis
|
ingravāveritis
|
ingravāverātis
|
ingravāvissētis
|
ingravāveritis
|
3 p.
|
ingravāvērunt
|
ingravāverint
|
ingravāverant
|
ingravāvissent
|
ingravāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
ingravāvisse
|
Основа супина: ingravāt-
Participium perfecti passivi
|
ingravātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
ingravātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
ingravātum
|
Supinum II
|
ingravātū
|
ingravo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- # делать тяжелее, отяжелить (puppem utrimque St);# обременять, отягощать (ingravatus morbo Spart): ingravantibus annis Ph под бременем лет;# ожесточать (cor suum Vlg);# усиливаться (saevitia hiemis ingravat PM). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]