Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: ingenerā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
ingenerō
ingeneror
ingenerem
ingenerer
—
—
2 p.
ingeneras
ingenerāris
ingeneres
ingenerēris
ingenerā
ingenerare
3 p.
ingenerat
ingenerātur
ingeneret
ingenerētur
—
—
Plur.
1 p.
ingenerāmus
ingenerāmur
ingenerēmus
ingenerēmur
—
—
2 p.
ingenerātis
ingenerāmini
ingenerētis
ingenerēmini
ingenerāte
ingeneramini
3 p.
ingenerant
ingenerantur
ingenerent
ingenerentur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
ingenerābam
ingenerābar
ingenerārem
ingenerārer
2 p.
ingenerābas
ingenerabāris
ingenerāres
ingenerarēris
3 p.
ingenerābat
ingenerabātur
ingenerāret
ingenerarētur
Plur.
1 p.
ingenerabāmus
ingenerabāmur
ingenerarēmus
ingenerarēmur
2 p.
ingenerabātis
ingenerabamini
ingenerarētis
ingenerarēmini
3 p.
ingenerābant
ingenerabantur
ingenerarent
ingenerarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
ingenerābo
ingenerabor
—
2 p.
ingenerābis
ingeneraberis
ingenerāto
3 p.
ingenerābit
ingenerabitur
ingenerāto
Plur.
1 p.
ingenerabimus
ingenerabimur
—
2 p.
ingenerabitis
ingenerabimini
ingeneratōte
3 p.
ingenerabuntur
ingeneranto
Infīnitivus praesentis actīvi
ingenerāre
Infīnitivus praesentis passīvi
ingenerāri
Participium praesentis actīvi
ingenerāns
Gerundium
ingenerandī
Gerundivum
ingenerandus, -a, -um
Основа перфекта: ingenerāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
ingenerāvī
ingenerāverim
ingenerāveram
ingenerāvissem
ingenerāverō
2 p.
ingenerāvisti
ingenerāveris
ingenerāveras
ingenerāvisses
ingenerāveris
3 p.
ingenerāvit
ingenerāverit
ingenerāverat
ingenerāvisset
ingenerāverit
Pl.
1 p.
ingenerāvimus
ingenerāverimus
ingenerāverāmus
ingenerāvissēmus
ingenerāverimus
2 p.
ingenerāvistis
ingenerāveritis
ingenerāverātis
ingenerāvissētis
ingenerāveritis
3 p.
ingenerāvērunt
ingenerāverint
ingenerāverant
ingenerāvissent
ingenerāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
ingenerāvisse
Основа супина: ingenerāt-
Participium perfecti passivi
ingenerātus, -a, -um
Participium futuri activi
ingenerātūrus, -a, -um
Supinum I
ingenerātum
Supinum II
ingenerātū
ingenero
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in- ; корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
наделять от рождения, одарять, внушать, вдохнуть (natura ingenerat amorem C ; non ingenerantur hominibus mores C ); создавать, творить (societas, quam ingeneravit natura L ): ingeneratus C врождённый, прирождённый. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]