Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: infibulā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
infibulō
|
infibulor
|
infibulem
|
infibuler
|
—
|
—
|
2 p.
|
infibulas
|
infibulāris
|
infibules
|
infibulēris
|
infibulā
|
infibulare
|
3 p.
|
infibulat
|
infibulātur
|
infibulet
|
infibulētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
infibulāmus
|
infibulāmur
|
infibulēmus
|
infibulēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
infibulātis
|
infibulāmini
|
infibulētis
|
infibulēmini
|
infibulāte
|
infibulamini
|
3 p.
|
infibulant
|
infibulantur
|
infibulent
|
infibulentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
infibulābam
|
infibulābar
|
infibulārem
|
infibulārer
|
2 p.
|
infibulābas
|
infibulabāris
|
infibulāres
|
infibularēris
|
3 p.
|
infibulābat
|
infibulabātur
|
infibulāret
|
infibularētur
|
Plur.
|
1 p.
|
infibulabāmus
|
infibulabāmur
|
infibularēmus
|
infibularēmur
|
2 p.
|
infibulabātis
|
infibulabamini
|
infibularētis
|
infibularēmini
|
3 p.
|
infibulābant
|
infibulabantur
|
infibularent
|
infibularentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
infibulābo
|
infibulabor
|
—
|
2 p.
|
infibulābis
|
infibulaberis
|
infibulāto
|
3 p.
|
infibulābit
|
infibulabitur
|
infibulāto
|
Plur.
|
1 p.
|
infibulabimus
|
infibulabimur
|
—
|
2 p.
|
infibulabitis
|
infibulabimini
|
infibulatōte
|
3 p.
|
infibulabuntur
|
infibulanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
infibulāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
infibulāri
|
Participium praesentis actīvi
|
infibulāns
|
Gerundium
|
infibulandī
|
Gerundivum
|
infibulandus, -a, -um
|
Основа перфекта: infibulāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
infibulāvī
|
infibulāverim
|
infibulāveram
|
infibulāvissem
|
infibulāverō
|
2 p.
|
infibulāvisti
|
infibulāveris
|
infibulāveras
|
infibulāvisses
|
infibulāveris
|
3 p.
|
infibulāvit
|
infibulāverit
|
infibulāverat
|
infibulāvisset
|
infibulāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
infibulāvimus
|
infibulāverimus
|
infibulāverāmus
|
infibulāvissēmus
|
infibulāverimus
|
2 p.
|
infibulāvistis
|
infibulāveritis
|
infibulāverātis
|
infibulāvissētis
|
infibulāveritis
|
3 p.
|
infibulāvērunt
|
infibulāverint
|
infibulāverant
|
infibulāvissent
|
infibulāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
infibulāvisse
|
Основа супина: infibulāt-
Participium perfecti passivi
|
infibulātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
infibulātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
infibulātum
|
Supinum II
|
infibulātū
|
infibulo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- застёгивать, мед. сшивать, инфибулировать CC. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]