Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: infelicā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
infelicō
|
infelicor
|
infelicem
|
infelicer
|
—
|
—
|
2 p.
|
infelicas
|
infelicāris
|
infelices
|
infelicēris
|
infelicā
|
infelicare
|
3 p.
|
infelicat
|
infelicātur
|
infelicet
|
infelicētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
infelicāmus
|
infelicāmur
|
infelicēmus
|
infelicēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
infelicātis
|
infelicāmini
|
infelicētis
|
infelicēmini
|
infelicāte
|
infelicamini
|
3 p.
|
infelicant
|
infelicantur
|
infelicent
|
infelicentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
infelicābam
|
infelicābar
|
infelicārem
|
infelicārer
|
2 p.
|
infelicābas
|
infelicabāris
|
infelicāres
|
infelicarēris
|
3 p.
|
infelicābat
|
infelicabātur
|
infelicāret
|
infelicarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
infelicabāmus
|
infelicabāmur
|
infelicarēmus
|
infelicarēmur
|
2 p.
|
infelicabātis
|
infelicabamini
|
infelicarētis
|
infelicarēmini
|
3 p.
|
infelicābant
|
infelicabantur
|
infelicarent
|
infelicarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
infelicābo
|
infelicabor
|
—
|
2 p.
|
infelicābis
|
infelicaberis
|
infelicāto
|
3 p.
|
infelicābit
|
infelicabitur
|
infelicāto
|
Plur.
|
1 p.
|
infelicabimus
|
infelicabimur
|
—
|
2 p.
|
infelicabitis
|
infelicabimini
|
infelicatōte
|
3 p.
|
infelicabuntur
|
infelicanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
infelicāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
infelicāri
|
Participium praesentis actīvi
|
infelicāns
|
Gerundium
|
infelicandī
|
Gerundivum
|
infelicandus, -a, -um
|
Основа перфекта: infelicāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
infelicāvī
|
infelicāverim
|
infelicāveram
|
infelicāvissem
|
infelicāverō
|
2 p.
|
infelicāvisti
|
infelicāveris
|
infelicāveras
|
infelicāvisses
|
infelicāveris
|
3 p.
|
infelicāvit
|
infelicāverit
|
infelicāverat
|
infelicāvisset
|
infelicāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
infelicāvimus
|
infelicāverimus
|
infelicāverāmus
|
infelicāvissēmus
|
infelicāverimus
|
2 p.
|
infelicāvistis
|
infelicāveritis
|
infelicāverātis
|
infelicāvissētis
|
infelicāveritis
|
3 p.
|
infelicāvērunt
|
infelicāverint
|
infelicāverant
|
infelicāvissent
|
infelicāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
infelicāvisse
|
Основа супина: infelicāt-
Participium perfecti passivi
|
infelicātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
infelicātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
infelicātum
|
Supinum II
|
infelicātū
|
infelico
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [infelix]делать несчастным, карать (di te infelicenti Pl). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]