Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: incusā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
incusō
incusor
incusem
incuser
—
—
2 p.
incusas
incusāris
incuses
incusēris
incusā
incusare
3 p.
incusat
incusātur
incuset
incusētur
—
—
Plur.
1 p.
incusāmus
incusāmur
incusēmus
incusēmur
—
—
2 p.
incusātis
incusāmini
incusētis
incusēmini
incusāte
incusamini
3 p.
incusant
incusantur
incusent
incusentur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
incusābam
incusābar
incusārem
incusārer
2 p.
incusābas
incusabāris
incusāres
incusarēris
3 p.
incusābat
incusabātur
incusāret
incusarētur
Plur.
1 p.
incusabāmus
incusabāmur
incusarēmus
incusarēmur
2 p.
incusabātis
incusabamini
incusarētis
incusarēmini
3 p.
incusābant
incusabantur
incusarent
incusarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
incusābo
incusabor
—
2 p.
incusābis
incusaberis
incusāto
3 p.
incusābit
incusabitur
incusāto
Plur.
1 p.
incusabimus
incusabimur
—
2 p.
incusabitis
incusabimini
incusatōte
3 p.
incusabuntur
incusanto
Infīnitivus praesentis actīvi
incusāre
Infīnitivus praesentis passīvi
incusāri
Participium praesentis actīvi
incusāns
Gerundium
incusandī
Gerundivum
incusandus, -a, -um
Основа перфекта: incusāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
incusāvī
incusāverim
incusāveram
incusāvissem
incusāverō
2 p.
incusāvisti
incusāveris
incusāveras
incusāvisses
incusāveris
3 p.
incusāvit
incusāverit
incusāverat
incusāvisset
incusāverit
Pl.
1 p.
incusāvimus
incusāverimus
incusāverāmus
incusāvissēmus
incusāverimus
2 p.
incusāvistis
incusāveritis
incusāverātis
incusāvissētis
incusāveritis
3 p.
incusāvērunt
incusāverint
incusāverant
incusāvissent
incusāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
incusāvisse
Основа супина: incusāt-
Participium perfecti passivi
incusātus, -a, -um
Participium futuri activi
incusātūrus, -a, -um
Supinum I
incusātum
Supinum II
incusātū
incuso
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in- ; корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
[causa]винить, обвинять, жаловаться (на), порицать (aliquem Cs ; factum alicujus O ): i. aliquem rei alicujus (ob rem aliquam) Pl, T etc. и aliquid in aliquem T порицать (бранить) кого-л. за что-л. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]