Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: incretā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
incretō
|
incretor
|
incretem
|
increter
|
—
|
—
|
2 p.
|
incretas
|
incretāris
|
incretes
|
incretēris
|
incretā
|
incretare
|
3 p.
|
incretat
|
incretātur
|
incretet
|
incretētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
incretāmus
|
incretāmur
|
incretēmus
|
incretēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
incretātis
|
incretāmini
|
incretētis
|
incretēmini
|
incretāte
|
incretamini
|
3 p.
|
incretant
|
incretantur
|
incretent
|
incretentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
incretābam
|
incretābar
|
incretārem
|
incretārer
|
2 p.
|
incretābas
|
incretabāris
|
incretāres
|
incretarēris
|
3 p.
|
incretābat
|
incretabātur
|
incretāret
|
incretarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
incretabāmus
|
incretabāmur
|
incretarēmus
|
incretarēmur
|
2 p.
|
incretabātis
|
incretabamini
|
incretarētis
|
incretarēmini
|
3 p.
|
incretābant
|
incretabantur
|
incretarent
|
incretarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
incretābo
|
incretabor
|
—
|
2 p.
|
incretābis
|
incretaberis
|
incretāto
|
3 p.
|
incretābit
|
incretabitur
|
incretāto
|
Plur.
|
1 p.
|
incretabimus
|
incretabimur
|
—
|
2 p.
|
incretabitis
|
incretabimini
|
incretatōte
|
3 p.
|
incretabuntur
|
incretanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
incretāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
incretāri
|
Participium praesentis actīvi
|
incretāns
|
Gerundium
|
incretandī
|
Gerundivum
|
incretandus, -a, -um
|
Основа перфекта: incretāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
incretāvī
|
incretāverim
|
incretāveram
|
incretāvissem
|
incretāverō
|
2 p.
|
incretāvisti
|
incretāveris
|
incretāveras
|
incretāvisses
|
incretāveris
|
3 p.
|
incretāvit
|
incretāverit
|
incretāverat
|
incretāvisset
|
incretāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
incretāvimus
|
incretāverimus
|
incretāverāmus
|
incretāvissēmus
|
incretāverimus
|
2 p.
|
incretāvistis
|
incretāveritis
|
incretāverātis
|
incretāvissētis
|
incretāveritis
|
3 p.
|
incretāvērunt
|
incretāverint
|
incretāverant
|
incretāvissent
|
incretāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
incretāvisse
|
Основа супина: incretāt-
Participium perfecti passivi
|
incretātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
incretātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
incretātum
|
Supinum II
|
incretātū
|
increto
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [creta]натирать мелом, белить (faciem Pt). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]