Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: increpā-
|
Praesens |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Sing. |
1 p. |
increpō |
increpor |
increpem |
increper |
— |
— |
2 p. |
increpas |
increpāris |
increpes |
increpēris |
increpā |
increpare |
3 p. |
increpat |
increpātur |
increpet |
increpētur |
— |
— |
Plur. |
1 p. |
increpāmus |
increpāmur |
increpēmus |
increpēmur |
— |
— |
2 p. |
increpātis |
increpāmini |
increpētis |
increpēmini |
increpāte |
increpamini |
3 p. |
increpant |
increpantur |
increpent |
increpentur |
— |
— |
|
Imperfectum |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Sing. |
1 p. |
increpābam |
increpābar |
increpārem |
increpārer |
2 p. |
increpābas |
increpabāris |
increpāres |
increparēris |
3 p. |
increpābat |
increpabātur |
increpāret |
increparētur |
Plur. |
1 p. |
increpabāmus |
increpabāmur |
increparēmus |
increparēmur |
2 p. |
increpabātis |
increpabamini |
increparētis |
increparēmini |
3 p. |
increpābant |
increpabantur |
increparent |
increparentur |
|
Futūrum I |
Indicatīvus |
Imperatīvus |
Act. |
Pass. |
Act. |
Sing. |
1 p. |
increpābo |
increpabor |
— |
2 p. |
increpābis |
increpaberis |
increpāto |
3 p. |
increpābit |
increpabitur |
increpāto |
Plur. |
1 p. |
increpabimus |
increpabimur |
— |
2 p. |
increpabitis |
increpabimini |
increpatōte |
3 p. |
increpabuntur |
increpanto |
Infīnitivus praesentis actīvi |
increpāre |
Infīnitivus praesentis passīvi |
increpāri |
Participium praesentis actīvi |
increpāns |
Gerundium |
increpandī |
Gerundivum |
increpandus, -a, -um |
Основа перфекта: increpāv-
|
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Sg. |
1 p. |
increpāvī |
increpāverim |
increpāveram |
increpāvissem |
increpāverō |
2 p. |
increpāvisti |
increpāveris |
increpāveras |
increpāvisses |
increpāveris |
3 p. |
increpāvit |
increpāverit |
increpāverat |
increpāvisset |
increpāverit |
Pl. |
1 p. |
increpāvimus |
increpāverimus |
increpāverāmus |
increpāvissēmus |
increpāverimus |
2 p. |
increpāvistis |
increpāveritis |
increpāverātis |
increpāvissētis |
increpāveritis |
3 p. |
increpāvērunt |
increpāverint |
increpāverant |
increpāvissent |
increpāverint |
Infīnitivus perfecti actīvi |
increpāvisse |
Основа супина: increpāt-
Participium perfecti passivi |
increpātus, -a, -um |
Participium futuri activi |
increpātūrus, -a, -um |
Supinum I |
increpātum |
Supinum II |
increpātū |
increpo
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- зашуметь, заскрипеть, загреметь, лязгать, бряцать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]