inauguro

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: inaugurā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	inaugurō	inauguror	inaugurem	inaugurer	—	—
	2 p.	inauguras	inaugurāris	inaugures	inaugurēris	inaugurā	inaugurare
	3 p.	inaugurat	inaugurātur	inauguret	inaugurētur	—	—
Plur.	1 p.	inaugurāmus	inaugurāmur	inaugurēmus	inaugurēmur	—	—
	2 p.	inaugurātis	inaugurāmini	inaugurētis	inaugurēmini	inaugurāte	inauguramini
	3 p.	inaugurant	inaugurantur	inaugurent	inaugurentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	inaugurābam	inaugurābar	inaugurārem	inaugurārer
	2 p.	inaugurābas	inaugurabāris	inaugurāres	inaugurarēris
	3 p.	inaugurābat	inaugurabātur	inaugurāret	inaugurarētur
Plur.	1 p.	inaugurabāmus	inaugurabāmur	inaugurarēmus	inaugurarēmur
	2 p.	inaugurabātis	inaugurabamini	inaugurarētis	inaugurarēmini
	3 p.	inaugurābant	inaugurabantur	inaugurarent	inaugurarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	inaugurābo	inaugurabor	—
	2 p.	inaugurābis	inauguraberis	inaugurāto
	3 p.	inaugurābit	inaugurabitur	inaugurāto
Plur.	1 p.	inaugurabimus	inaugurabimur	—
	2 p.	inaugurabitis	inaugurabimini	inauguratōte
	3 p.	inaugurabuntur	inauguranto

Infīnitivus praesentis actīvi	inaugurāre
Infīnitivus praesentis passīvi	inaugurāri
Participium praesentis actīvi	inaugurāns
Gerundium	inaugurandī
Gerundivum	inaugurandus, -a, -um

Основа перфекта: inaugurāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	inaugurāvī	inaugurāverim	inaugurāveram	inaugurāvissem	inaugurāverō
	2 p.	inaugurāvisti	inaugurāveris	inaugurāveras	inaugurāvisses	inaugurāveris
	3 p.	inaugurāvit	inaugurāverit	inaugurāverat	inaugurāvisset	inaugurāverit
Pl.	1 p.	inaugurāvimus	inaugurāverimus	inaugurāverāmus	inaugurāvissēmus	inaugurāverimus
	2 p.	inaugurāvistis	inaugurāveritis	inaugurāverātis	inaugurāvissētis	inaugurāveritis
	3 p.	inaugurāvērunt	inaugurāverint	inaugurāverant	inaugurāvissent	inaugurāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	inaugurāvisse

Основа супина: inaugurāt-

Participium perfecti passivi	inaugurātus, -a, -um
Participium futuri activi	inaugurātūrus, -a, -um
Supinum I	inaugurātum
Supinum II	inaugurātū

inauguro

Глагол, первое спряжение.

Приставка: in-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. совершать ауспиции, гадать по полёту птиц (ad inaugurandum templa capere L);# освящать ауспициями (locum L);
2. посвящать (в) (flaminem C, L; augurem L): перен. cena inaugurari Ap быть избранным на торжественном пире ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??