Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: impraegnā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
impraegnō
|
impraegnor
|
impraegnem
|
impraegner
|
—
|
—
|
2 p.
|
impraegnas
|
impraegnāris
|
impraegnes
|
impraegnēris
|
impraegnā
|
impraegnare
|
3 p.
|
impraegnat
|
impraegnātur
|
impraegnet
|
impraegnētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
impraegnāmus
|
impraegnāmur
|
impraegnēmus
|
impraegnēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
impraegnātis
|
impraegnāmini
|
impraegnētis
|
impraegnēmini
|
impraegnāte
|
impraegnamini
|
3 p.
|
impraegnant
|
impraegnantur
|
impraegnent
|
impraegnentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
impraegnābam
|
impraegnābar
|
impraegnārem
|
impraegnārer
|
2 p.
|
impraegnābas
|
impraegnabāris
|
impraegnāres
|
impraegnarēris
|
3 p.
|
impraegnābat
|
impraegnabātur
|
impraegnāret
|
impraegnarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
impraegnabāmus
|
impraegnabāmur
|
impraegnarēmus
|
impraegnarēmur
|
2 p.
|
impraegnabātis
|
impraegnabamini
|
impraegnarētis
|
impraegnarēmini
|
3 p.
|
impraegnābant
|
impraegnabantur
|
impraegnarent
|
impraegnarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
impraegnābo
|
impraegnabor
|
—
|
2 p.
|
impraegnābis
|
impraegnaberis
|
impraegnāto
|
3 p.
|
impraegnābit
|
impraegnabitur
|
impraegnāto
|
Plur.
|
1 p.
|
impraegnabimus
|
impraegnabimur
|
—
|
2 p.
|
impraegnabitis
|
impraegnabimini
|
impraegnatōte
|
3 p.
|
impraegnabuntur
|
impraegnanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
impraegnāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
impraegnāri
|
Participium praesentis actīvi
|
impraegnāns
|
Gerundium
|
impraegnandī
|
Gerundivum
|
impraegnandus, -a, -um
|
Основа перфекта: impraegnāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
impraegnāvī
|
impraegnāverim
|
impraegnāveram
|
impraegnāvissem
|
impraegnāverō
|
2 p.
|
impraegnāvisti
|
impraegnāveris
|
impraegnāveras
|
impraegnāvisses
|
impraegnāveris
|
3 p.
|
impraegnāvit
|
impraegnāverit
|
impraegnāverat
|
impraegnāvisset
|
impraegnāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
impraegnāvimus
|
impraegnāverimus
|
impraegnāverāmus
|
impraegnāvissēmus
|
impraegnāverimus
|
2 p.
|
impraegnāvistis
|
impraegnāveritis
|
impraegnāverātis
|
impraegnāvissētis
|
impraegnāveritis
|
3 p.
|
impraegnāvērunt
|
impraegnāverint
|
impraegnāverant
|
impraegnāvissent
|
impraegnāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
impraegnāvisse
|
Основа супина: impraegnāt-
Participium perfecti passivi
|
impraegnātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
impraegnātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
impraegnātum
|
Supinum II
|
impraegnātū
|
impraegno
Глагол, первое спряжение.
Приставка: im-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [praegna(n)s]оплодотворять, делать беременной (aliquam Eccl). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]