Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: implanā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
implanō
|
implanor
|
implanem
|
implaner
|
—
|
—
|
2 p.
|
implanas
|
implanāris
|
implanes
|
implanēris
|
implanā
|
implanare
|
3 p.
|
implanat
|
implanātur
|
implanet
|
implanētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
implanāmus
|
implanāmur
|
implanēmus
|
implanēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
implanātis
|
implanāmini
|
implanētis
|
implanēmini
|
implanāte
|
implanamini
|
3 p.
|
implanant
|
implanantur
|
implanent
|
implanentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
implanābam
|
implanābar
|
implanārem
|
implanārer
|
2 p.
|
implanābas
|
implanabāris
|
implanāres
|
implanarēris
|
3 p.
|
implanābat
|
implanabātur
|
implanāret
|
implanarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
implanabāmus
|
implanabāmur
|
implanarēmus
|
implanarēmur
|
2 p.
|
implanabātis
|
implanabamini
|
implanarētis
|
implanarēmini
|
3 p.
|
implanābant
|
implanabantur
|
implanarent
|
implanarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
implanābo
|
implanabor
|
—
|
2 p.
|
implanābis
|
implanaberis
|
implanāto
|
3 p.
|
implanābit
|
implanabitur
|
implanāto
|
Plur.
|
1 p.
|
implanabimus
|
implanabimur
|
—
|
2 p.
|
implanabitis
|
implanabimini
|
implanatōte
|
3 p.
|
implanabuntur
|
implananto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
implanāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
implanāri
|
Participium praesentis actīvi
|
implanāns
|
Gerundium
|
implanandī
|
Gerundivum
|
implanandus, -a, -um
|
Основа перфекта: implanāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
implanāvī
|
implanāverim
|
implanāveram
|
implanāvissem
|
implanāverō
|
2 p.
|
implanāvisti
|
implanāveris
|
implanāveras
|
implanāvisses
|
implanāveris
|
3 p.
|
implanāvit
|
implanāverit
|
implanāverat
|
implanāvisset
|
implanāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
implanāvimus
|
implanāverimus
|
implanāverāmus
|
implanāvissēmus
|
implanāverimus
|
2 p.
|
implanāvistis
|
implanāveritis
|
implanāverātis
|
implanāvissētis
|
implanāveritis
|
3 p.
|
implanāvērunt
|
implanāverint
|
implanāverant
|
implanāvissent
|
implanāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
implanāvisse
|
Основа супина: implanāt-
Participium perfecti passivi
|
implanātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
implanātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
implanātum
|
Supinum II
|
implanātū
|
implano
Глагол, первое спряжение.
Приставка: im-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [planus II]обманывать (aliquem Vlg). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]