impedio

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: impedī-

		Praesens						Imperfectum				Futūrum I
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus		Indicatīvus		Coniunctīvus		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	impediō	impedior	impediam	impediar	—	—	impediēbam	impediēbar	impedīrem	impedīrer	impediam	impediar	—
	2 p.	impedis	impedīris	impedias	impediāris	impedī	impedīre	impediēbas	impediebāris	impedīres	impedirēris	impedies	impediēris	impedīto
	3 p.	impedit	impedītur	impediat	impediātur	—	—	impediēbat	impediebātur	impedīret	impedirētur	impediet	impediētur	impedīto
Plur.	1 p.	impedīmus	impedīmur	impediāmus	impediāmur	—	—	impediebāmus	impediebāmur	impedirēmus	impedirēmur	impediēmus	impediēmur	—
	2 p.	impedītis	impedimini	impediātis	impediāmini	impedīte	impedimini	impediebātis	impediebamini	impedirētis	impedirēmini	impediētis	impediemini	impeditōte
	3 p.	impediunt	impediuntur	impediant	impediantur	—	—	impediēbant	impediebantur	impedīrent	impedirentur	impedient	impedientur	impediunto

Infīnitivus praesentis actīvi	impedīre
Infīnitivus praesentis passīvi	impedīri
Participium praesentis actīvi	impediens
Gerundium	impediendi
Gerundivum	impediendus, -a, -um

Основа перфекта: impedīv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sing.	1 p.	impedīvī	impedīverim	impedīveram	impedīvissem	impedīverō
	2 p.	impedīvisti	impedīveris	impedīveras	impedīvisses	impedīveris
	3 p.	impedīvit	impedīverit	impedīverat	impedīvisset	impedīverit
Plur.	1 p.	impedīvimus	impedīverimus	impedīverāmus	impedīvissēmus	impedīverimus
	2 p.	impedīvistis	impedīveritis	impedīverātis	impedīvissētis	impedīveritis
	3 p.	impedīvērunt	impedīverint	impedīverant	impedīvissent	impedīverint

Infīnitivus perfecti actīvi	impedīvisse

Основа супина: impedīt-

Participium perfecti passivi	impedītus, -a, -um
Participium futuri activi	impedītūrus, -a, -um
Supinum I	impedītum
Supinum II	impedītū

impedio

Глагол, четвёртое спряжение.

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. спутывать, впутывать, запутывать: i. se in plagas Pl запутаться в сетях (попасться в сети); i. pisces reti Pl ловить рыбу неводом; i. causam C запутать дело;
2. мешать, препятствовать: impedita erat imbri recitatio Ap ливень помешал чтению; cogitatio voluptate impeditur Ap мысль подавлена ощущением счастья ◆ Не указан пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??