illacrimo

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: illacrimā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	illacrimō	illacrimor	illacrimem	illacrimer	—	—
	2 p.	illacrimas	illacrimāris	illacrimes	illacrimēris	illacrimā	illacrimare
	3 p.	illacrimat	illacrimātur	illacrimet	illacrimētur	—	—
Plur.	1 p.	illacrimāmus	illacrimāmur	illacrimēmus	illacrimēmur	—	—
	2 p.	illacrimātis	illacrimāmini	illacrimētis	illacrimēmini	illacrimāte	illacrimamini
	3 p.	illacrimant	illacrimantur	illacriment	illacrimentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	illacrimābam	illacrimābar	illacrimārem	illacrimārer
	2 p.	illacrimābas	illacrimabāris	illacrimāres	illacrimarēris
	3 p.	illacrimābat	illacrimabātur	illacrimāret	illacrimarētur
Plur.	1 p.	illacrimabāmus	illacrimabāmur	illacrimarēmus	illacrimarēmur
	2 p.	illacrimabātis	illacrimabamini	illacrimarētis	illacrimarēmini
	3 p.	illacrimābant	illacrimabantur	illacrimarent	illacrimarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	illacrimābo	illacrimabor	—
	2 p.	illacrimābis	illacrimaberis	illacrimāto
	3 p.	illacrimābit	illacrimabitur	illacrimāto
Plur.	1 p.	illacrimabimus	illacrimabimur	—
	2 p.	illacrimabitis	illacrimabimini	illacrimatōte
	3 p.	illacrimabuntur	illacrimanto

Infīnitivus praesentis actīvi	illacrimāre
Infīnitivus praesentis passīvi	illacrimāri
Participium praesentis actīvi	illacrimāns
Gerundium	illacrimandī
Gerundivum	illacrimandus, -a, -um

Основа перфекта: illacrimāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	illacrimāvī	illacrimāverim	illacrimāveram	illacrimāvissem	illacrimāverō
	2 p.	illacrimāvisti	illacrimāveris	illacrimāveras	illacrimāvisses	illacrimāveris
	3 p.	illacrimāvit	illacrimāverit	illacrimāverat	illacrimāvisset	illacrimāverit
Pl.	1 p.	illacrimāvimus	illacrimāverimus	illacrimāverāmus	illacrimāvissēmus	illacrimāverimus
	2 p.	illacrimāvistis	illacrimāveritis	illacrimāverātis	illacrimāvissētis	illacrimāveritis
	3 p.	illacrimāvērunt	illacrimāverint	illacrimāverant	illacrimāvissent	illacrimāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	illacrimāvisse

Основа супина: illacrimāt-

Participium perfecti passivi	illacrimātus, -a, -um
Participium futuri activi	illacrimātūrus, -a, -um
Supinum I	illacrimātum
Supinum II	illacrimātū

illacrimo

Глагол, первое спряжение.

Приставка: il-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. # проливать слёзы, оплакивать (morti alicujus C, T etc. и mortem alicujus Just; errori L); поэт. источать слёзы (maestum illacrimat templis ebur V): i. gaudio L плакать от радости;# поэт. струиться по каплям, сочиться Col. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??