Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: humiliā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
humiliō
|
humilior
|
humiliem
|
humilier
|
—
|
—
|
2 p.
|
humilias
|
humiliāris
|
humilies
|
humiliēris
|
humiliā
|
humiliare
|
3 p.
|
humiliat
|
humiliātur
|
humiliet
|
humiliētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
humiliāmus
|
humiliāmur
|
humiliēmus
|
humiliēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
humiliātis
|
humiliāmini
|
humiliētis
|
humiliēmini
|
humiliāte
|
humiliamini
|
3 p.
|
humiliant
|
humiliantur
|
humilient
|
humilientur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
humiliābam
|
humiliābar
|
humiliārem
|
humiliārer
|
2 p.
|
humiliābas
|
humiliabāris
|
humiliāres
|
humiliarēris
|
3 p.
|
humiliābat
|
humiliabātur
|
humiliāret
|
humiliarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
humiliabāmus
|
humiliabāmur
|
humiliarēmus
|
humiliarēmur
|
2 p.
|
humiliabātis
|
humiliabamini
|
humiliarētis
|
humiliarēmini
|
3 p.
|
humiliābant
|
humiliabantur
|
humiliarent
|
humiliarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
humiliābo
|
humiliabor
|
—
|
2 p.
|
humiliābis
|
humiliaberis
|
humiliāto
|
3 p.
|
humiliābit
|
humiliabitur
|
humiliāto
|
Plur.
|
1 p.
|
humiliabimus
|
humiliabimur
|
—
|
2 p.
|
humiliabitis
|
humiliabimini
|
humiliatōte
|
3 p.
|
humiliabuntur
|
humilianto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
humiliāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
humiliāri
|
Participium praesentis actīvi
|
humiliāns
|
Gerundium
|
humiliandī
|
Gerundivum
|
humiliandus, -a, -um
|
Основа перфекта: humiliāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
humiliāvī
|
humiliāverim
|
humiliāveram
|
humiliāvissem
|
humiliāverō
|
2 p.
|
humiliāvisti
|
humiliāveris
|
humiliāveras
|
humiliāvisses
|
humiliāveris
|
3 p.
|
humiliāvit
|
humiliāverit
|
humiliāverat
|
humiliāvisset
|
humiliāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
humiliāvimus
|
humiliāverimus
|
humiliāverāmus
|
humiliāvissēmus
|
humiliāverimus
|
2 p.
|
humiliāvistis
|
humiliāveritis
|
humiliāverātis
|
humiliāvissētis
|
humiliāveritis
|
3 p.
|
humiliāvērunt
|
humiliāverint
|
humiliāverant
|
humiliāvissent
|
humiliāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
humiliāvisse
|
Основа супина: humiliāt-
Participium perfecti passivi
|
humiliātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
humiliātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
humiliātum
|
Supinum II
|
humiliātū
|
humilio
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- унижать Tert. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]