Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: hiulcā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
hiulcō
|
hiulcor
|
hiulcem
|
hiulcer
|
—
|
—
|
2 p.
|
hiulcas
|
hiulcāris
|
hiulces
|
hiulcēris
|
hiulcā
|
hiulcare
|
3 p.
|
hiulcat
|
hiulcātur
|
hiulcet
|
hiulcētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
hiulcāmus
|
hiulcāmur
|
hiulcēmus
|
hiulcēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
hiulcātis
|
hiulcāmini
|
hiulcētis
|
hiulcēmini
|
hiulcāte
|
hiulcamini
|
3 p.
|
hiulcant
|
hiulcantur
|
hiulcent
|
hiulcentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
hiulcābam
|
hiulcābar
|
hiulcārem
|
hiulcārer
|
2 p.
|
hiulcābas
|
hiulcabāris
|
hiulcāres
|
hiulcarēris
|
3 p.
|
hiulcābat
|
hiulcabātur
|
hiulcāret
|
hiulcarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
hiulcabāmus
|
hiulcabāmur
|
hiulcarēmus
|
hiulcarēmur
|
2 p.
|
hiulcabātis
|
hiulcabamini
|
hiulcarētis
|
hiulcarēmini
|
3 p.
|
hiulcābant
|
hiulcabantur
|
hiulcarent
|
hiulcarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
hiulcābo
|
hiulcabor
|
—
|
2 p.
|
hiulcābis
|
hiulcaberis
|
hiulcāto
|
3 p.
|
hiulcābit
|
hiulcabitur
|
hiulcāto
|
Plur.
|
1 p.
|
hiulcabimus
|
hiulcabimur
|
—
|
2 p.
|
hiulcabitis
|
hiulcabimini
|
hiulcatōte
|
3 p.
|
hiulcabuntur
|
hiulcanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
hiulcāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
hiulcāri
|
Participium praesentis actīvi
|
hiulcāns
|
Gerundium
|
hiulcandī
|
Gerundivum
|
hiulcandus, -a, -um
|
Основа перфекта: hiulcāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
hiulcāvī
|
hiulcāverim
|
hiulcāveram
|
hiulcāvissem
|
hiulcāverō
|
2 p.
|
hiulcāvisti
|
hiulcāveris
|
hiulcāveras
|
hiulcāvisses
|
hiulcāveris
|
3 p.
|
hiulcāvit
|
hiulcāverit
|
hiulcāverat
|
hiulcāvisset
|
hiulcāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
hiulcāvimus
|
hiulcāverimus
|
hiulcāverāmus
|
hiulcāvissēmus
|
hiulcāverimus
|
2 p.
|
hiulcāvistis
|
hiulcāveritis
|
hiulcāverātis
|
hiulcāvissētis
|
hiulcāveritis
|
3 p.
|
hiulcāvērunt
|
hiulcāverint
|
hiulcāverant
|
hiulcāvissent
|
hiulcāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
hiulcāvisse
|
Основа супина: hiulcāt-
Participium perfecti passivi
|
hiulcātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
hiulcātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
hiulcātum
|
Supinum II
|
hiulcātū
|
hiulco
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- [hiulcus]раскалывать, производить трещины (aestus hiulcat agros Ctl). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]