fluctuo

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: fluctuā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	fluctuō	fluctuor	fluctuem	fluctuer	—	—
	2 p.	fluctuas	fluctuāris	fluctues	fluctuēris	fluctuā	fluctuare
	3 p.	fluctuat	fluctuātur	fluctuet	fluctuētur	—	—
Plur.	1 p.	fluctuāmus	fluctuāmur	fluctuēmus	fluctuēmur	—	—
	2 p.	fluctuātis	fluctuāmini	fluctuētis	fluctuēmini	fluctuāte	fluctuamini
	3 p.	fluctuant	fluctuantur	fluctuent	fluctuentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	fluctuābam	fluctuābar	fluctuārem	fluctuārer
	2 p.	fluctuābas	fluctuabāris	fluctuāres	fluctuarēris
	3 p.	fluctuābat	fluctuabātur	fluctuāret	fluctuarētur
Plur.	1 p.	fluctuabāmus	fluctuabāmur	fluctuarēmus	fluctuarēmur
	2 p.	fluctuabātis	fluctuabamini	fluctuarētis	fluctuarēmini
	3 p.	fluctuābant	fluctuabantur	fluctuarent	fluctuarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	fluctuābo	fluctuabor	—
	2 p.	fluctuābis	fluctuaberis	fluctuāto
	3 p.	fluctuābit	fluctuabitur	fluctuāto
Plur.	1 p.	fluctuabimus	fluctuabimur	—
	2 p.	fluctuabitis	fluctuabimini	fluctuatōte
	3 p.	fluctuabuntur	fluctuanto

Infīnitivus praesentis actīvi	fluctuāre
Infīnitivus praesentis passīvi	fluctuāri
Participium praesentis actīvi	fluctuāns
Gerundium	fluctuandī
Gerundivum	fluctuandus, -a, -um

Основа перфекта: fluctuāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	fluctuāvī	fluctuāverim	fluctuāveram	fluctuāvissem	fluctuāverō
	2 p.	fluctuāvisti	fluctuāveris	fluctuāveras	fluctuāvisses	fluctuāveris
	3 p.	fluctuāvit	fluctuāverit	fluctuāverat	fluctuāvisset	fluctuāverit
Pl.	1 p.	fluctuāvimus	fluctuāverimus	fluctuāverāmus	fluctuāvissēmus	fluctuāverimus
	2 p.	fluctuāvistis	fluctuāveritis	fluctuāverātis	fluctuāvissētis	fluctuāveritis
	3 p.	fluctuāvērunt	fluctuāverint	fluctuāverant	fluctuāvissent	fluctuāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	fluctuāvisse

Основа супина: fluctuāt-

Participium perfecti passivi	fluctuātus, -a, -um
Participium futuri activi	fluctuātūrus, -a, -um
Supinum I	fluctuātum
Supinum II	fluctuātū

fluctuo

Глагол, первое спряжение.

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. волноваться, быть взволнованным, вздымать валы (mare fluctuat Pl); бушевать (ira fluctuat V): magno irarum aestu f. V быть в страшном гневе;
2. колебаться, дрожать (aer fluctuat Lcr); перен. дрогнуть (acies fluctuans L, Q, C); быть нерешительным, метаться (animus fluctuat Pl; f. inter spem metumque L; inter mortis metum et vitae tormenta f. Sen);
3. носиться по волнам, скитаться по морю (navis fluctuat in salo C). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??