Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: exarmā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
exarmō
|
exarmor
|
exarmem
|
exarmer
|
—
|
—
|
2 p.
|
exarmas
|
exarmāris
|
exarmes
|
exarmēris
|
exarmā
|
exarmare
|
3 p.
|
exarmat
|
exarmātur
|
exarmet
|
exarmētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
exarmāmus
|
exarmāmur
|
exarmēmus
|
exarmēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
exarmātis
|
exarmāmini
|
exarmētis
|
exarmēmini
|
exarmāte
|
exarmamini
|
3 p.
|
exarmant
|
exarmantur
|
exarment
|
exarmentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
exarmābam
|
exarmābar
|
exarmārem
|
exarmārer
|
2 p.
|
exarmābas
|
exarmabāris
|
exarmāres
|
exarmarēris
|
3 p.
|
exarmābat
|
exarmabātur
|
exarmāret
|
exarmarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
exarmabāmus
|
exarmabāmur
|
exarmarēmus
|
exarmarēmur
|
2 p.
|
exarmabātis
|
exarmabamini
|
exarmarētis
|
exarmarēmini
|
3 p.
|
exarmābant
|
exarmabantur
|
exarmarent
|
exarmarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
exarmābo
|
exarmabor
|
—
|
2 p.
|
exarmābis
|
exarmaberis
|
exarmāto
|
3 p.
|
exarmābit
|
exarmabitur
|
exarmāto
|
Plur.
|
1 p.
|
exarmabimus
|
exarmabimur
|
—
|
2 p.
|
exarmabitis
|
exarmabimini
|
exarmatōte
|
3 p.
|
exarmabuntur
|
exarmanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
exarmāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
exarmāri
|
Participium praesentis actīvi
|
exarmāns
|
Gerundium
|
exarmandī
|
Gerundivum
|
exarmandus, -a, -um
|
Основа перфекта: exarmāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
exarmāvī
|
exarmāverim
|
exarmāveram
|
exarmāvissem
|
exarmāverō
|
2 p.
|
exarmāvisti
|
exarmāveris
|
exarmāveras
|
exarmāvisses
|
exarmāveris
|
3 p.
|
exarmāvit
|
exarmāverit
|
exarmāverat
|
exarmāvisset
|
exarmāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
exarmāvimus
|
exarmāverimus
|
exarmāverāmus
|
exarmāvissēmus
|
exarmāverimus
|
2 p.
|
exarmāvistis
|
exarmāveritis
|
exarmāverātis
|
exarmāvissētis
|
exarmāveritis
|
3 p.
|
exarmāvērunt
|
exarmāverint
|
exarmāverant
|
exarmāvissent
|
exarmāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
exarmāvisse
|
Основа супина: exarmāt-
Participium perfecti passivi
|
exarmātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
exarmātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
exarmātum
|
Supinum II
|
exarmātū
|
exarmo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ex-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- обезоруживать, разоружать (cohortes T);
- расснастить (navem Sen);
- обезвреживать, делать безвредным, лишать силы (aliquem Pt; accusationem PJ): serpentem veneno e. Sil лишать змею яда;
- смягчать (aliquem lacrimis Fl);
- укрощать (tigres Man; aequor Cld). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]