examino

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: examinā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	examinō	examinor	examinem	examiner	—	—
	2 p.	examinas	examināris	examines	examinēris	examinā	examinare
	3 p.	examinat	examinātur	examinet	examinētur	—	—
Plur.	1 p.	examināmus	examināmur	examinēmus	examinēmur	—	—
	2 p.	examinātis	examināmini	examinētis	examinēmini	examināte	examinamini
	3 p.	examinant	examinantur	examinent	examinentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	examinābam	examinābar	examinārem	examinārer
	2 p.	examinābas	examinabāris	examināres	examinarēris
	3 p.	examinābat	examinabātur	examināret	examinarētur
Plur.	1 p.	examinabāmus	examinabāmur	examinarēmus	examinarēmur
	2 p.	examinabātis	examinabamini	examinarētis	examinarēmini
	3 p.	examinābant	examinabantur	examinarent	examinarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	examinābo	examinabor	—
	2 p.	examinābis	examinaberis	examināto
	3 p.	examinābit	examinabitur	examināto
Plur.	1 p.	examinabimus	examinabimur	—
	2 p.	examinabitis	examinabimini	examinatōte
	3 p.	examinabuntur	examinanto

Infīnitivus praesentis actīvi	examināre
Infīnitivus praesentis passīvi	examināri
Participium praesentis actīvi	examināns
Gerundium	examinandī
Gerundivum	examinandus, -a, -um

Основа перфекта: examināv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	examināvī	examināverim	examināveram	examināvissem	examināverō
	2 p.	examināvisti	examināveris	examināveras	examināvisses	examināveris
	3 p.	examināvit	examināverit	examināverat	examināvisset	examināverit
Pl.	1 p.	examināvimus	examināverimus	examināverāmus	examināvissēmus	examināverimus
	2 p.	examināvistis	examināveritis	examināverātis	examināvissētis	examināveritis
	3 p.	examināvērunt	examināverint	examināverant	examināvissent	examināverint

Infīnitivus perfecti actīvi	examināvisse

Основа супина: examināt-

Participium perfecti passivi	examinātus, -a, -um
Participium futuri activi	examinātūrus, -a, -um
Supinum I	examinātum
Supinum II	examinātū

examino

Глагол, первое спряжение.

Приставка: ex-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. [examen]
2. роиться (examinant alvi Col);
3. (точно) взвешивать, отвешивать (aliquid ad certum pondus Cs);
4. уравновешивать (aliquid C etc.): paribus ponderibus examinatus C находящийся в состоянии равновесия;
5. (тщательно) исследовать, испытывать (aliquid amicorum judicio PJ): nulla res potest esse eadem festinata simul et examinata Ap ни в чём нельзя сочетать поспешности с тщательностью. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??