Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: emeā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
emeō
|
emeor
|
emeem
|
emeer
|
—
|
—
|
2 p.
|
emeas
|
emeāris
|
emees
|
emeēris
|
emeā
|
emeare
|
3 p.
|
emeat
|
emeātur
|
emeet
|
emeētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
emeāmus
|
emeāmur
|
emeēmus
|
emeēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
emeātis
|
emeāmini
|
emeētis
|
emeēmini
|
emeāte
|
emeamini
|
3 p.
|
emeant
|
emeantur
|
emeent
|
emeentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
emeābam
|
emeābar
|
emeārem
|
emeārer
|
2 p.
|
emeābas
|
emeabāris
|
emeāres
|
emearēris
|
3 p.
|
emeābat
|
emeabātur
|
emeāret
|
emearētur
|
Plur.
|
1 p.
|
emeabāmus
|
emeabāmur
|
emearēmus
|
emearēmur
|
2 p.
|
emeabātis
|
emeabamini
|
emearētis
|
emearēmini
|
3 p.
|
emeābant
|
emeabantur
|
emearent
|
emearentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
emeābo
|
emeabor
|
—
|
2 p.
|
emeābis
|
emeaberis
|
emeāto
|
3 p.
|
emeābit
|
emeabitur
|
emeāto
|
Plur.
|
1 p.
|
emeabimus
|
emeabimur
|
—
|
2 p.
|
emeabitis
|
emeabimini
|
emeatōte
|
3 p.
|
emeabuntur
|
emeanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
emeāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
emeāri
|
Participium praesentis actīvi
|
emeāns
|
Gerundium
|
emeandī
|
Gerundivum
|
emeandus, -a, -um
|
Основа перфекта: emeāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
emeāvī
|
emeāverim
|
emeāveram
|
emeāvissem
|
emeāverō
|
2 p.
|
emeāvisti
|
emeāveris
|
emeāveras
|
emeāvisses
|
emeāveris
|
3 p.
|
emeāvit
|
emeāverit
|
emeāverat
|
emeāvisset
|
emeāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
emeāvimus
|
emeāverimus
|
emeāverāmus
|
emeāvissēmus
|
emeāverimus
|
2 p.
|
emeāvistis
|
emeāveritis
|
emeāverātis
|
emeāvissētis
|
emeāveritis
|
3 p.
|
emeāvērunt
|
emeāverint
|
emeāverant
|
emeāvissent
|
emeāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
emeāvisse
|
Основа супина: emeāt-
Participium perfecti passivi
|
emeātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
emeātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
emeātum
|
Supinum II
|
emeātū
|
emeo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: e-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- выходить (invenire emeandi locum Aug);
- переезжать, переплывать (emeato mari Amm). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]