Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: emendicā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
emendicō
|
emendicor
|
emendicem
|
emendicer
|
—
|
—
|
2 p.
|
emendicas
|
emendicāris
|
emendices
|
emendicēris
|
emendicā
|
emendicare
|
3 p.
|
emendicat
|
emendicātur
|
emendicet
|
emendicētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
emendicāmus
|
emendicāmur
|
emendicēmus
|
emendicēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
emendicātis
|
emendicāmini
|
emendicētis
|
emendicēmini
|
emendicāte
|
emendicamini
|
3 p.
|
emendicant
|
emendicantur
|
emendicent
|
emendicentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
emendicābam
|
emendicābar
|
emendicārem
|
emendicārer
|
2 p.
|
emendicābas
|
emendicabāris
|
emendicāres
|
emendicarēris
|
3 p.
|
emendicābat
|
emendicabātur
|
emendicāret
|
emendicarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
emendicabāmus
|
emendicabāmur
|
emendicarēmus
|
emendicarēmur
|
2 p.
|
emendicabātis
|
emendicabamini
|
emendicarētis
|
emendicarēmini
|
3 p.
|
emendicābant
|
emendicabantur
|
emendicarent
|
emendicarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
emendicābo
|
emendicabor
|
—
|
2 p.
|
emendicābis
|
emendicaberis
|
emendicāto
|
3 p.
|
emendicābit
|
emendicabitur
|
emendicāto
|
Plur.
|
1 p.
|
emendicabimus
|
emendicabimur
|
—
|
2 p.
|
emendicabitis
|
emendicabimini
|
emendicatōte
|
3 p.
|
emendicabuntur
|
emendicanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
emendicāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
emendicāri
|
Participium praesentis actīvi
|
emendicāns
|
Gerundium
|
emendicandī
|
Gerundivum
|
emendicandus, -a, -um
|
Основа перфекта: emendicāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
emendicāvī
|
emendicāverim
|
emendicāveram
|
emendicāvissem
|
emendicāverō
|
2 p.
|
emendicāvisti
|
emendicāveris
|
emendicāveras
|
emendicāvisses
|
emendicāveris
|
3 p.
|
emendicāvit
|
emendicāverit
|
emendicāverat
|
emendicāvisset
|
emendicāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
emendicāvimus
|
emendicāverimus
|
emendicāverāmus
|
emendicāvissēmus
|
emendicāverimus
|
2 p.
|
emendicāvistis
|
emendicāveritis
|
emendicāverātis
|
emendicāvissētis
|
emendicāveritis
|
3 p.
|
emendicāvērunt
|
emendicāverint
|
emendicāverant
|
emendicāvissent
|
emendicāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
emendicāvisse
|
Основа супина: emendicāt-
Participium perfecti passivi
|
emendicātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
emendicātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
emendicātum
|
Supinum II
|
emendicātū
|
emendico
Глагол, первое спряжение.
Приставка: e-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- выпрашивать (stipem, pecuniam Su; emendicata suffragia CTh) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]