Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: elutriā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
elutriō
|
elutrior
|
elutriem
|
elutrier
|
—
|
—
|
2 p.
|
elutrias
|
elutriāris
|
elutries
|
elutriēris
|
elutriā
|
elutriare
|
3 p.
|
elutriat
|
elutriātur
|
elutriet
|
elutriētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
elutriāmus
|
elutriāmur
|
elutriēmus
|
elutriēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
elutriātis
|
elutriāmini
|
elutriētis
|
elutriēmini
|
elutriāte
|
elutriamini
|
3 p.
|
elutriant
|
elutriantur
|
elutrient
|
elutrientur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
elutriābam
|
elutriābar
|
elutriārem
|
elutriārer
|
2 p.
|
elutriābas
|
elutriabāris
|
elutriāres
|
elutriarēris
|
3 p.
|
elutriābat
|
elutriabātur
|
elutriāret
|
elutriarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
elutriabāmus
|
elutriabāmur
|
elutriarēmus
|
elutriarēmur
|
2 p.
|
elutriabātis
|
elutriabamini
|
elutriarētis
|
elutriarēmini
|
3 p.
|
elutriābant
|
elutriabantur
|
elutriarent
|
elutriarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
elutriābo
|
elutriabor
|
—
|
2 p.
|
elutriābis
|
elutriaberis
|
elutriāto
|
3 p.
|
elutriābit
|
elutriabitur
|
elutriāto
|
Plur.
|
1 p.
|
elutriabimus
|
elutriabimur
|
—
|
2 p.
|
elutriabitis
|
elutriabimini
|
elutriatōte
|
3 p.
|
elutriabuntur
|
elutrianto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
elutriāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
elutriāri
|
Participium praesentis actīvi
|
elutriāns
|
Gerundium
|
elutriandī
|
Gerundivum
|
elutriandus, -a, -um
|
Основа перфекта: elutriāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
elutriāvī
|
elutriāverim
|
elutriāveram
|
elutriāvissem
|
elutriāverō
|
2 p.
|
elutriāvisti
|
elutriāveris
|
elutriāveras
|
elutriāvisses
|
elutriāveris
|
3 p.
|
elutriāvit
|
elutriāverit
|
elutriāverat
|
elutriāvisset
|
elutriāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
elutriāvimus
|
elutriāverimus
|
elutriāverāmus
|
elutriāvissēmus
|
elutriāverimus
|
2 p.
|
elutriāvistis
|
elutriāveritis
|
elutriāverātis
|
elutriāvissētis
|
elutriāveritis
|
3 p.
|
elutriāvērunt
|
elutriāverint
|
elutriāverant
|
elutriāvissent
|
elutriāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
elutriāvisse
|
Основа супина: elutriāt-
Participium perfecti passivi
|
elutriātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
elutriātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
elutriātum
|
Supinum II
|
elutriātū
|
elutrio
Глагол, первое спряжение.
Приставка: e-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- мыть, стирать (lintea Laberius ap. AG; vellus PM);
- процеживать (sc. aquas pluvias PM). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]