Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: elaborā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
elaborō
elaboror
elaborem
elaborer
—
—
2 p.
elaboras
elaborāris
elabores
elaborēris
elaborā
elaborare
3 p.
elaborat
elaborātur
elaboret
elaborētur
—
—
Plur.
1 p.
elaborāmus
elaborāmur
elaborēmus
elaborēmur
—
—
2 p.
elaborātis
elaborāmini
elaborētis
elaborēmini
elaborāte
elaboramini
3 p.
elaborant
elaborantur
elaborent
elaborentur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
elaborābam
elaborābar
elaborārem
elaborārer
2 p.
elaborābas
elaborabāris
elaborāres
elaborarēris
3 p.
elaborābat
elaborabātur
elaborāret
elaborarētur
Plur.
1 p.
elaborabāmus
elaborabāmur
elaborarēmus
elaborarēmur
2 p.
elaborabātis
elaborabamini
elaborarētis
elaborarēmini
3 p.
elaborābant
elaborabantur
elaborarent
elaborarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
elaborābo
elaborabor
—
2 p.
elaborābis
elaboraberis
elaborāto
3 p.
elaborābit
elaborabitur
elaborāto
Plur.
1 p.
elaborabimus
elaborabimur
—
2 p.
elaborabitis
elaborabimini
elaboratōte
3 p.
elaborabuntur
elaboranto
Infīnitivus praesentis actīvi
elaborāre
Infīnitivus praesentis passīvi
elaborāri
Participium praesentis actīvi
elaborāns
Gerundium
elaborandī
Gerundivum
elaborandus, -a, -um
Основа перфекта: elaborāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
elaborāvī
elaborāverim
elaborāveram
elaborāvissem
elaborāverō
2 p.
elaborāvisti
elaborāveris
elaborāveras
elaborāvisses
elaborāveris
3 p.
elaborāvit
elaborāverit
elaborāverat
elaborāvisset
elaborāverit
Pl.
1 p.
elaborāvimus
elaborāverimus
elaborāverāmus
elaborāvissēmus
elaborāverimus
2 p.
elaborāvistis
elaborāveritis
elaborāverātis
elaborāvissētis
elaborāveritis
3 p.
elaborāvērunt
elaborāverint
elaborāverant
elaborāvissent
elaborāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
elaborāvisse
Основа супина: elaborāt-
Participium perfecti passivi
elaborātus, -a, -um
Participium futuri activi
elaborātūrus, -a, -um
Supinum I
elaborātum
Supinum II
elaborātū
elaboro
Глагол, первое спряжение.
Корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
стараться, трудиться (in litteris C ): elaboro, ut prosim illis C я тружусь (стараюсь), чтобы быть им полезным; e. in re aliqua C неутомимо трудиться над чём-л.;
тщательно обрабатывать, отделывать (opus tam elaboratum C ); разрабатывать, совершенствовать (artem PM ; a Graecis elaborata dicendi vis C );
вырабатывать, приобретать (dulcem saporem H );
доставлять, добывать: imperium a parentibus elaboratum Just власть, добытая трудами предков. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]