Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: effocā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
effocō
|
effocor
|
effocem
|
effocer
|
—
|
—
|
2 p.
|
effocas
|
effocāris
|
effoces
|
effocēris
|
effocā
|
effocare
|
3 p.
|
effocat
|
effocātur
|
effocet
|
effocētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
effocāmus
|
effocāmur
|
effocēmus
|
effocēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
effocātis
|
effocāmini
|
effocētis
|
effocēmini
|
effocāte
|
effocamini
|
3 p.
|
effocant
|
effocantur
|
effocent
|
effocentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
effocābam
|
effocābar
|
effocārem
|
effocārer
|
2 p.
|
effocābas
|
effocabāris
|
effocāres
|
effocarēris
|
3 p.
|
effocābat
|
effocabātur
|
effocāret
|
effocarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
effocabāmus
|
effocabāmur
|
effocarēmus
|
effocarēmur
|
2 p.
|
effocabātis
|
effocabamini
|
effocarētis
|
effocarēmini
|
3 p.
|
effocābant
|
effocabantur
|
effocarent
|
effocarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
effocābo
|
effocabor
|
—
|
2 p.
|
effocābis
|
effocaberis
|
effocāto
|
3 p.
|
effocābit
|
effocabitur
|
effocāto
|
Plur.
|
1 p.
|
effocabimus
|
effocabimur
|
—
|
2 p.
|
effocabitis
|
effocabimini
|
effocatōte
|
3 p.
|
effocabuntur
|
effocanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
effocāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
effocāri
|
Participium praesentis actīvi
|
effocāns
|
Gerundium
|
effocandī
|
Gerundivum
|
effocandus, -a, -um
|
Основа перфекта: effocāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
effocāvī
|
effocāverim
|
effocāveram
|
effocāvissem
|
effocāverō
|
2 p.
|
effocāvisti
|
effocāveris
|
effocāveras
|
effocāvisses
|
effocāveris
|
3 p.
|
effocāvit
|
effocāverit
|
effocāverat
|
effocāvisset
|
effocāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
effocāvimus
|
effocāverimus
|
effocāverāmus
|
effocāvissēmus
|
effocāverimus
|
2 p.
|
effocāvistis
|
effocāveritis
|
effocāverātis
|
effocāvissētis
|
effocāveritis
|
3 p.
|
effocāvērunt
|
effocāverint
|
effocāverant
|
effocāvissent
|
effocāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
effocāvisse
|
Основа супина: effocāt-
Participium perfecti passivi
|
effocātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
effocātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
effocātum
|
Supinum II
|
effocātū
|
effoco
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ef-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [faux] душить; pass. effocari задыхаться Sen (v. l.) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]