Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: effigiā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
effigiō
|
effigior
|
effigiem
|
effigier
|
—
|
—
|
2 p.
|
effigias
|
effigiāris
|
effigies
|
effigiēris
|
effigiā
|
effigiare
|
3 p.
|
effigiat
|
effigiātur
|
effigiet
|
effigiētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
effigiāmus
|
effigiāmur
|
effigiēmus
|
effigiēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
effigiātis
|
effigiāmini
|
effigiētis
|
effigiēmini
|
effigiāte
|
effigiamini
|
3 p.
|
effigiant
|
effigiantur
|
effigient
|
effigientur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
effigiābam
|
effigiābar
|
effigiārem
|
effigiārer
|
2 p.
|
effigiābas
|
effigiabāris
|
effigiāres
|
effigiarēris
|
3 p.
|
effigiābat
|
effigiabātur
|
effigiāret
|
effigiarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
effigiabāmus
|
effigiabāmur
|
effigiarēmus
|
effigiarēmur
|
2 p.
|
effigiabātis
|
effigiabamini
|
effigiarētis
|
effigiarēmini
|
3 p.
|
effigiābant
|
effigiabantur
|
effigiarent
|
effigiarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
effigiābo
|
effigiabor
|
—
|
2 p.
|
effigiābis
|
effigiaberis
|
effigiāto
|
3 p.
|
effigiābit
|
effigiabitur
|
effigiāto
|
Plur.
|
1 p.
|
effigiabimus
|
effigiabimur
|
—
|
2 p.
|
effigiabitis
|
effigiabimini
|
effigiatōte
|
3 p.
|
effigiabuntur
|
effigianto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
effigiāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
effigiāri
|
Participium praesentis actīvi
|
effigiāns
|
Gerundium
|
effigiandī
|
Gerundivum
|
effigiandus, -a, -um
|
Основа перфекта: effigiāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
effigiāvī
|
effigiāverim
|
effigiāveram
|
effigiāvissem
|
effigiāverō
|
2 p.
|
effigiāvisti
|
effigiāveris
|
effigiāveras
|
effigiāvisses
|
effigiāveris
|
3 p.
|
effigiāvit
|
effigiāverit
|
effigiāverat
|
effigiāvisset
|
effigiāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
effigiāvimus
|
effigiāverimus
|
effigiāverāmus
|
effigiāvissēmus
|
effigiāverimus
|
2 p.
|
effigiāvistis
|
effigiāveritis
|
effigiāverātis
|
effigiāvissētis
|
effigiāveritis
|
3 p.
|
effigiāvērunt
|
effigiāverint
|
effigiāverant
|
effigiāvissent
|
effigiāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
effigiāvisse
|
Основа супина: effigiāt-
Participium perfecti passivi
|
effigiātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
effigiātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
effigiātum
|
Supinum II
|
effigiātū
|
effigio
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ef-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [effigies]
- изображать, воспроизводить (aliquem imaginibus Sid);
- обрабатывать (truncus dolamine effigiatus Ap). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]