Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: divexā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
divexō
|
divexor
|
divexem
|
divexer
|
—
|
—
|
2 p.
|
divexas
|
divexāris
|
divexes
|
divexēris
|
divexā
|
divexare
|
3 p.
|
divexat
|
divexātur
|
divexet
|
divexētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
divexāmus
|
divexāmur
|
divexēmus
|
divexēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
divexātis
|
divexāmini
|
divexētis
|
divexēmini
|
divexāte
|
divexamini
|
3 p.
|
divexant
|
divexantur
|
divexent
|
divexentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
divexābam
|
divexābar
|
divexārem
|
divexārer
|
2 p.
|
divexābas
|
divexabāris
|
divexāres
|
divexarēris
|
3 p.
|
divexābat
|
divexabātur
|
divexāret
|
divexarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
divexabāmus
|
divexabāmur
|
divexarēmus
|
divexarēmur
|
2 p.
|
divexabātis
|
divexabamini
|
divexarētis
|
divexarēmini
|
3 p.
|
divexābant
|
divexabantur
|
divexarent
|
divexarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
divexābo
|
divexabor
|
—
|
2 p.
|
divexābis
|
divexaberis
|
divexāto
|
3 p.
|
divexābit
|
divexabitur
|
divexāto
|
Plur.
|
1 p.
|
divexabimus
|
divexabimur
|
—
|
2 p.
|
divexabitis
|
divexabimini
|
divexatōte
|
3 p.
|
divexabuntur
|
divexanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
divexāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
divexāri
|
Participium praesentis actīvi
|
divexāns
|
Gerundium
|
divexandī
|
Gerundivum
|
divexandus, -a, -um
|
Основа перфекта: divexāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
divexāvī
|
divexāverim
|
divexāveram
|
divexāvissem
|
divexāverō
|
2 p.
|
divexāvisti
|
divexāveris
|
divexāveras
|
divexāvisses
|
divexāveris
|
3 p.
|
divexāvit
|
divexāverit
|
divexāverat
|
divexāvisset
|
divexāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
divexāvimus
|
divexāverimus
|
divexāverāmus
|
divexāvissēmus
|
divexāverimus
|
2 p.
|
divexāvistis
|
divexāveritis
|
divexāverātis
|
divexāvissētis
|
divexāveritis
|
3 p.
|
divexāvērunt
|
divexāverint
|
divexāverant
|
divexāvissent
|
divexāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
divexāvisse
|
Основа супина: divexāt-
Participium perfecti passivi
|
divexātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
divexātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
divexātum
|
Supinum II
|
divexātū
|
divexo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: di-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- дёргать, рвать, попирать (reliquias alicujus Pac ap. C);
- разорять, опустошать (agros civium C);
- мучить, терзать, плохо обращаться (aliquem Su, Lact). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]