Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: diverberā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
diverberō
|
diverberor
|
diverberem
|
diverberer
|
—
|
—
|
2 p.
|
diverberas
|
diverberāris
|
diverberes
|
diverberēris
|
diverberā
|
diverberare
|
3 p.
|
diverberat
|
diverberātur
|
diverberet
|
diverberētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
diverberāmus
|
diverberāmur
|
diverberēmus
|
diverberēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
diverberātis
|
diverberāmini
|
diverberētis
|
diverberēmini
|
diverberāte
|
diverberamini
|
3 p.
|
diverberant
|
diverberantur
|
diverberent
|
diverberentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
diverberābam
|
diverberābar
|
diverberārem
|
diverberārer
|
2 p.
|
diverberābas
|
diverberabāris
|
diverberāres
|
diverberarēris
|
3 p.
|
diverberābat
|
diverberabātur
|
diverberāret
|
diverberarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
diverberabāmus
|
diverberabāmur
|
diverberarēmus
|
diverberarēmur
|
2 p.
|
diverberabātis
|
diverberabamini
|
diverberarētis
|
diverberarēmini
|
3 p.
|
diverberābant
|
diverberabantur
|
diverberarent
|
diverberarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
diverberābo
|
diverberabor
|
—
|
2 p.
|
diverberābis
|
diverberaberis
|
diverberāto
|
3 p.
|
diverberābit
|
diverberabitur
|
diverberāto
|
Plur.
|
1 p.
|
diverberabimus
|
diverberabimur
|
—
|
2 p.
|
diverberabitis
|
diverberabimini
|
diverberatōte
|
3 p.
|
diverberabuntur
|
diverberanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
diverberāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
diverberāri
|
Participium praesentis actīvi
|
diverberāns
|
Gerundium
|
diverberandī
|
Gerundivum
|
diverberandus, -a, -um
|
Основа перфекта: diverberāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
diverberāvī
|
diverberāverim
|
diverberāveram
|
diverberāvissem
|
diverberāverō
|
2 p.
|
diverberāvisti
|
diverberāveris
|
diverberāveras
|
diverberāvisses
|
diverberāveris
|
3 p.
|
diverberāvit
|
diverberāverit
|
diverberāverat
|
diverberāvisset
|
diverberāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
diverberāvimus
|
diverberāverimus
|
diverberāverāmus
|
diverberāvissēmus
|
diverberāverimus
|
2 p.
|
diverberāvistis
|
diverberāveritis
|
diverberāverātis
|
diverberāvissētis
|
diverberāveritis
|
3 p.
|
diverberāvērunt
|
diverberāverint
|
diverberāverant
|
diverberāvissent
|
diverberāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
diverberāvisse
|
Основа супина: diverberāt-
Participium perfecti passivi
|
diverberātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
diverberātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
diverberātum
|
Supinum II
|
diverberātū
|
diverbero
Глагол, первое спряжение.
Приставка: di-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- разбивать, разрубать, разрывать (terram Sen; ubera vehementer Ap; umbram noctis V); развеять (vento diverberari Aug);
- избить, отколотить (aliquem arundine Tert). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]