Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: disulcā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
disulcō
|
disulcor
|
disulcem
|
disulcer
|
—
|
—
|
2 p.
|
disulcas
|
disulcāris
|
disulces
|
disulcēris
|
disulcā
|
disulcare
|
3 p.
|
disulcat
|
disulcātur
|
disulcet
|
disulcētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
disulcāmus
|
disulcāmur
|
disulcēmus
|
disulcēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
disulcātis
|
disulcāmini
|
disulcētis
|
disulcēmini
|
disulcāte
|
disulcamini
|
3 p.
|
disulcant
|
disulcantur
|
disulcent
|
disulcentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
disulcābam
|
disulcābar
|
disulcārem
|
disulcārer
|
2 p.
|
disulcābas
|
disulcabāris
|
disulcāres
|
disulcarēris
|
3 p.
|
disulcābat
|
disulcabātur
|
disulcāret
|
disulcarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
disulcabāmus
|
disulcabāmur
|
disulcarēmus
|
disulcarēmur
|
2 p.
|
disulcabātis
|
disulcabamini
|
disulcarētis
|
disulcarēmini
|
3 p.
|
disulcābant
|
disulcabantur
|
disulcarent
|
disulcarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
disulcābo
|
disulcabor
|
—
|
2 p.
|
disulcābis
|
disulcaberis
|
disulcāto
|
3 p.
|
disulcābit
|
disulcabitur
|
disulcāto
|
Plur.
|
1 p.
|
disulcabimus
|
disulcabimur
|
—
|
2 p.
|
disulcabitis
|
disulcabimini
|
disulcatōte
|
3 p.
|
disulcabuntur
|
disulcanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
disulcāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
disulcāri
|
Participium praesentis actīvi
|
disulcāns
|
Gerundium
|
disulcandī
|
Gerundivum
|
disulcandus, -a, -um
|
Основа перфекта: disulcāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
disulcāvī
|
disulcāverim
|
disulcāveram
|
disulcāvissem
|
disulcāverō
|
2 p.
|
disulcāvisti
|
disulcāveris
|
disulcāveras
|
disulcāvisses
|
disulcāveris
|
3 p.
|
disulcāvit
|
disulcāverit
|
disulcāverat
|
disulcāvisset
|
disulcāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
disulcāvimus
|
disulcāverimus
|
disulcāverāmus
|
disulcāvissēmus
|
disulcāverimus
|
2 p.
|
disulcāvistis
|
disulcāveritis
|
disulcāverātis
|
disulcāvissētis
|
disulcāveritis
|
3 p.
|
disulcāvērunt
|
disulcāverint
|
disulcāverant
|
disulcāvissent
|
disulcāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
disulcāvisse
|
Основа супина: disulcāt-
Participium perfecti passivi
|
disulcātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
disulcātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
disulcātum
|
Supinum II
|
disulcātū
|
disulco
Глагол, первое спряжение.
Приставка: di-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- разрезать бороздой, врезаться (terram lucis penetratione d. Aug) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]