Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: displanā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
displanō
|
displanor
|
displanem
|
displaner
|
—
|
—
|
2 p.
|
displanas
|
displanāris
|
displanes
|
displanēris
|
displanā
|
displanare
|
3 p.
|
displanat
|
displanātur
|
displanet
|
displanētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
displanāmus
|
displanāmur
|
displanēmus
|
displanēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
displanātis
|
displanāmini
|
displanētis
|
displanēmini
|
displanāte
|
displanamini
|
3 p.
|
displanant
|
displanantur
|
displanent
|
displanentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
displanābam
|
displanābar
|
displanārem
|
displanārer
|
2 p.
|
displanābas
|
displanabāris
|
displanāres
|
displanarēris
|
3 p.
|
displanābat
|
displanabātur
|
displanāret
|
displanarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
displanabāmus
|
displanabāmur
|
displanarēmus
|
displanarēmur
|
2 p.
|
displanabātis
|
displanabamini
|
displanarētis
|
displanarēmini
|
3 p.
|
displanābant
|
displanabantur
|
displanarent
|
displanarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
displanābo
|
displanabor
|
—
|
2 p.
|
displanābis
|
displanaberis
|
displanāto
|
3 p.
|
displanābit
|
displanabitur
|
displanāto
|
Plur.
|
1 p.
|
displanabimus
|
displanabimur
|
—
|
2 p.
|
displanabitis
|
displanabimini
|
displanatōte
|
3 p.
|
displanabuntur
|
displananto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
displanāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
displanāri
|
Participium praesentis actīvi
|
displanāns
|
Gerundium
|
displanandī
|
Gerundivum
|
displanandus, -a, -um
|
Основа перфекта: displanāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
displanāvī
|
displanāverim
|
displanāveram
|
displanāvissem
|
displanāverō
|
2 p.
|
displanāvisti
|
displanāveris
|
displanāveras
|
displanāvisses
|
displanāveris
|
3 p.
|
displanāvit
|
displanāverit
|
displanāverat
|
displanāvisset
|
displanāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
displanāvimus
|
displanāverimus
|
displanāverāmus
|
displanāvissēmus
|
displanāverimus
|
2 p.
|
displanāvistis
|
displanāveritis
|
displanāverātis
|
displanāvissētis
|
displanāveritis
|
3 p.
|
displanāvērunt
|
displanāverint
|
displanāverant
|
displanāvissent
|
displanāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
displanāvisse
|
Основа супина: displanāt-
Participium perfecti passivi
|
displanātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
displanātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
displanātum
|
Supinum II
|
displanātū
|
displano
Глагол, первое спряжение.
Приставка: dis-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- разровнять (rutro caput Vr) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]