Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: dispertī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
dispertiō
|
dispertior
|
dispertiam
|
dispertiar
|
—
|
—
|
2 p.
|
dispertis
|
dispertīris
|
dispertias
|
dispertiāris
|
dispertī
|
dispertīre
|
3 p.
|
dispertit
|
dispertītur
|
dispertiat
|
dispertiātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
dispertīmus
|
dispertīmur
|
dispertiāmus
|
dispertiāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
dispertītis
|
dispertimini
|
dispertiātis
|
dispertiāmini
|
dispertīte
|
dispertimini
|
3 p.
|
dispertiunt
|
dispertiuntur
|
dispertiant
|
dispertiantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
dispertiēbam
|
dispertiēbar
|
dispertīrem
|
dispertīrer
|
2 p.
|
dispertiēbas
|
dispertiebāris
|
dispertīres
|
dispertirēris
|
3 p.
|
dispertiēbat
|
dispertiebātur
|
dispertīret
|
dispertirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
dispertiebāmus
|
dispertiebāmur
|
dispertirēmus
|
dispertirēmur
|
2 p.
|
dispertiebātis
|
dispertiebamini
|
dispertirētis
|
dispertirēmini
|
3 p.
|
dispertiēbant
|
dispertiebantur
|
dispertīrent
|
dispertirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
dispertiam
|
dispertiar
|
—
|
2 p.
|
disperties
|
dispertiēris
|
dispertīto
|
3 p.
|
dispertiet
|
dispertiētur
|
dispertīto
|
Plur.
|
1 p.
|
dispertiēmus
|
dispertiēmur
|
—
|
2 p.
|
dispertiētis
|
dispertiemini
|
dispertitōte
|
3 p.
|
dispertientur
|
dispertiunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
dispertīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
dispertīri
|
Participium praesentis actīvi
|
dispertiens
|
Gerundium
|
dispertiendi
|
Gerundivum
|
dispertiendus, -a, -um
|
Основа перфекта: dispertīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
dispertīvī
|
dispertīverim
|
dispertīveram
|
dispertīvissem
|
dispertīverō
|
2 p.
|
dispertīvisti
|
dispertīveris
|
dispertīveras
|
dispertīvisses
|
dispertīveris
|
3 p.
|
dispertīvit
|
dispertīverit
|
dispertīverat
|
dispertīvisset
|
dispertīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
dispertīvimus
|
dispertīverimus
|
dispertīverāmus
|
dispertīvissēmus
|
dispertīverimus
|
2 p.
|
dispertīvistis
|
dispertīveritis
|
dispertīverātis
|
dispertīvissētis
|
dispertīveritis
|
3 p.
|
dispertīvērunt
|
dispertīverint
|
dispertīverant
|
dispertīvissent
|
dispertīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
dispertīvisse
|
Основа супина: dispertīt-
Participium perfecti passivi
|
dispertītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
dispertītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
dispertītum
|
Supinum II
|
dispertītū
|
dispertio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: dis-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- распределять, размещать (exercitum per oppida L; tirones inter legiones bAfr); (рас)планировать (tempora voluptatis laborisque C);
- раздавать (pecuniam judicibus C; aliquid servis Nep);
- разбивать, делить(aliquid in quattuor genera C); pass. dispertior Pl разлучаться, расставаться. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]