Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: discrepitā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
discrepitō
|
discrepitor
|
discrepitem
|
discrepiter
|
—
|
—
|
2 p.
|
discrepitas
|
discrepitāris
|
discrepites
|
discrepitēris
|
discrepitā
|
discrepitare
|
3 p.
|
discrepitat
|
discrepitātur
|
discrepitet
|
discrepitētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
discrepitāmus
|
discrepitāmur
|
discrepitēmus
|
discrepitēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
discrepitātis
|
discrepitāmini
|
discrepitētis
|
discrepitēmini
|
discrepitāte
|
discrepitamini
|
3 p.
|
discrepitant
|
discrepitantur
|
discrepitent
|
discrepitentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
discrepitābam
|
discrepitābar
|
discrepitārem
|
discrepitārer
|
2 p.
|
discrepitābas
|
discrepitabāris
|
discrepitāres
|
discrepitarēris
|
3 p.
|
discrepitābat
|
discrepitabātur
|
discrepitāret
|
discrepitarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
discrepitabāmus
|
discrepitabāmur
|
discrepitarēmus
|
discrepitarēmur
|
2 p.
|
discrepitabātis
|
discrepitabamini
|
discrepitarētis
|
discrepitarēmini
|
3 p.
|
discrepitābant
|
discrepitabantur
|
discrepitarent
|
discrepitarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
discrepitābo
|
discrepitabor
|
—
|
2 p.
|
discrepitābis
|
discrepitaberis
|
discrepitāto
|
3 p.
|
discrepitābit
|
discrepitabitur
|
discrepitāto
|
Plur.
|
1 p.
|
discrepitabimus
|
discrepitabimur
|
—
|
2 p.
|
discrepitabitis
|
discrepitabimini
|
discrepitatōte
|
3 p.
|
discrepitabuntur
|
discrepitanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
discrepitāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
discrepitāri
|
Participium praesentis actīvi
|
discrepitāns
|
Gerundium
|
discrepitandī
|
Gerundivum
|
discrepitandus, -a, -um
|
Основа перфекта: discrepitāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
discrepitāvī
|
discrepitāverim
|
discrepitāveram
|
discrepitāvissem
|
discrepitāverō
|
2 p.
|
discrepitāvisti
|
discrepitāveris
|
discrepitāveras
|
discrepitāvisses
|
discrepitāveris
|
3 p.
|
discrepitāvit
|
discrepitāverit
|
discrepitāverat
|
discrepitāvisset
|
discrepitāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
discrepitāvimus
|
discrepitāverimus
|
discrepitāverāmus
|
discrepitāvissēmus
|
discrepitāverimus
|
2 p.
|
discrepitāvistis
|
discrepitāveritis
|
discrepitāverātis
|
discrepitāvissētis
|
discrepitāveritis
|
3 p.
|
discrepitāvērunt
|
discrepitāverint
|
discrepitāverant
|
discrepitāvissent
|
discrepitāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
discrepitāvisse
|
Основа супина: discrepitāt-
Participium perfecti passivi
|
discrepitātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
discrepitātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
discrepitātum
|
Supinum II
|
discrepitātū
|
discrepito
Глагол, первое спряжение.
Приставка: dis-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [intens. к discrepo] полностью различаться (inter se Lcr) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]