Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: dilucidā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
dilucidō
|
dilucidor
|
dilucidem
|
dilucider
|
—
|
—
|
2 p.
|
dilucidas
|
dilucidāris
|
dilucides
|
dilucidēris
|
dilucidā
|
dilucidare
|
3 p.
|
dilucidat
|
dilucidātur
|
dilucidet
|
dilucidētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
dilucidāmus
|
dilucidāmur
|
dilucidēmus
|
dilucidēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
dilucidātis
|
dilucidāmini
|
dilucidētis
|
dilucidēmini
|
dilucidāte
|
dilucidamini
|
3 p.
|
dilucidant
|
dilucidantur
|
dilucident
|
dilucidentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
dilucidābam
|
dilucidābar
|
dilucidārem
|
dilucidārer
|
2 p.
|
dilucidābas
|
dilucidabāris
|
dilucidāres
|
dilucidarēris
|
3 p.
|
dilucidābat
|
dilucidabātur
|
dilucidāret
|
dilucidarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
dilucidabāmus
|
dilucidabāmur
|
dilucidarēmus
|
dilucidarēmur
|
2 p.
|
dilucidabātis
|
dilucidabamini
|
dilucidarētis
|
dilucidarēmini
|
3 p.
|
dilucidābant
|
dilucidabantur
|
dilucidarent
|
dilucidarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
dilucidābo
|
dilucidabor
|
—
|
2 p.
|
dilucidābis
|
dilucidaberis
|
dilucidāto
|
3 p.
|
dilucidābit
|
dilucidabitur
|
dilucidāto
|
Plur.
|
1 p.
|
dilucidabimus
|
dilucidabimur
|
—
|
2 p.
|
dilucidabitis
|
dilucidabimini
|
dilucidatōte
|
3 p.
|
dilucidabuntur
|
dilucidanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
dilucidāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
dilucidāri
|
Participium praesentis actīvi
|
dilucidāns
|
Gerundium
|
dilucidandī
|
Gerundivum
|
dilucidandus, -a, -um
|
Основа перфекта: dilucidāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
dilucidāvī
|
dilucidāverim
|
dilucidāveram
|
dilucidāvissem
|
dilucidāverō
|
2 p.
|
dilucidāvisti
|
dilucidāveris
|
dilucidāveras
|
dilucidāvisses
|
dilucidāveris
|
3 p.
|
dilucidāvit
|
dilucidāverit
|
dilucidāverat
|
dilucidāvisset
|
dilucidāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
dilucidāvimus
|
dilucidāverimus
|
dilucidāverāmus
|
dilucidāvissēmus
|
dilucidāverimus
|
2 p.
|
dilucidāvistis
|
dilucidāveritis
|
dilucidāverātis
|
dilucidāvissētis
|
dilucidāveritis
|
3 p.
|
dilucidāvērunt
|
dilucidāverint
|
dilucidāverant
|
dilucidāvissent
|
dilucidāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
dilucidāvisse
|
Основа супина: dilucidāt-
Participium perfecti passivi
|
dilucidātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
dilucidātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
dilucidātum
|
Supinum II
|
dilucidātū
|
dilucido
Глагол, первое спряжение.
Приставка: di-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [dis + lucidus] разъяснить (aliquid Tert) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]