Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: dilaminā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
dilaminō
|
dilaminor
|
dilaminem
|
dilaminer
|
—
|
—
|
2 p.
|
dilaminas
|
dilamināris
|
dilamines
|
dilaminēris
|
dilaminā
|
dilaminare
|
3 p.
|
dilaminat
|
dilaminātur
|
dilaminet
|
dilaminētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
dilamināmus
|
dilamināmur
|
dilaminēmus
|
dilaminēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
dilaminātis
|
dilamināmini
|
dilaminētis
|
dilaminēmini
|
dilamināte
|
dilaminamini
|
3 p.
|
dilaminant
|
dilaminantur
|
dilaminent
|
dilaminentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
dilaminābam
|
dilaminābar
|
dilaminārem
|
dilaminārer
|
2 p.
|
dilaminābas
|
dilaminabāris
|
dilamināres
|
dilaminarēris
|
3 p.
|
dilaminābat
|
dilaminabātur
|
dilamināret
|
dilaminarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
dilaminabāmus
|
dilaminabāmur
|
dilaminarēmus
|
dilaminarēmur
|
2 p.
|
dilaminabātis
|
dilaminabamini
|
dilaminarētis
|
dilaminarēmini
|
3 p.
|
dilaminābant
|
dilaminabantur
|
dilaminarent
|
dilaminarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
dilaminābo
|
dilaminabor
|
—
|
2 p.
|
dilaminābis
|
dilaminaberis
|
dilamināto
|
3 p.
|
dilaminābit
|
dilaminabitur
|
dilamināto
|
Plur.
|
1 p.
|
dilaminabimus
|
dilaminabimur
|
—
|
2 p.
|
dilaminabitis
|
dilaminabimini
|
dilaminatōte
|
3 p.
|
dilaminabuntur
|
dilaminanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
dilamināre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
dilamināri
|
Participium praesentis actīvi
|
dilamināns
|
Gerundium
|
dilaminandī
|
Gerundivum
|
dilaminandus, -a, -um
|
Основа перфекта: dilamināv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
dilamināvī
|
dilamināverim
|
dilamināveram
|
dilamināvissem
|
dilamināverō
|
2 p.
|
dilamināvisti
|
dilamināveris
|
dilamināveras
|
dilamināvisses
|
dilamināveris
|
3 p.
|
dilamināvit
|
dilamināverit
|
dilamināverat
|
dilamināvisset
|
dilamināverit
|
Pl.
|
1 p.
|
dilamināvimus
|
dilamināverimus
|
dilamināverāmus
|
dilamināvissēmus
|
dilamināverimus
|
2 p.
|
dilamināvistis
|
dilamināveritis
|
dilamināverātis
|
dilamināvissētis
|
dilamināveritis
|
3 p.
|
dilamināvērunt
|
dilamināverint
|
dilamināverant
|
dilamināvissent
|
dilamināverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
dilamināvisse
|
Основа супина: dilamināt-
Participium perfecti passivi
|
dilaminātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
dilaminātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
dilaminātum
|
Supinum II
|
dilaminātū
|
dilamino
Глагол, первое спряжение.
Приставка: di-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [lamina] раскалывать (nuces ictu O) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]