devoro

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: devorā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	devorō	devoror	devorem	devorer	—	—
	2 p.	devoras	devorāris	devores	devorēris	devorā	devorare
	3 p.	devorat	devorātur	devoret	devorētur	—	—
Plur.	1 p.	devorāmus	devorāmur	devorēmus	devorēmur	—	—
	2 p.	devorātis	devorāmini	devorētis	devorēmini	devorāte	devoramini
	3 p.	devorant	devorantur	devorent	devorentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	devorābam	devorābar	devorārem	devorārer
	2 p.	devorābas	devorabāris	devorāres	devorarēris
	3 p.	devorābat	devorabātur	devorāret	devorarētur
Plur.	1 p.	devorabāmus	devorabāmur	devorarēmus	devorarēmur
	2 p.	devorabātis	devorabamini	devorarētis	devorarēmini
	3 p.	devorābant	devorabantur	devorarent	devorarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	devorābo	devorabor	—
	2 p.	devorābis	devoraberis	devorāto
	3 p.	devorābit	devorabitur	devorāto
Plur.	1 p.	devorabimus	devorabimur	—
	2 p.	devorabitis	devorabimini	devoratōte
	3 p.	devorabuntur	devoranto

Infīnitivus praesentis actīvi	devorāre
Infīnitivus praesentis passīvi	devorāri
Participium praesentis actīvi	devorāns
Gerundium	devorandī
Gerundivum	devorandus, -a, -um

Основа перфекта: devorāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	devorāvī	devorāverim	devorāveram	devorāvissem	devorāverō
	2 p.	devorāvisti	devorāveris	devorāveras	devorāvisses	devorāveris
	3 p.	devorāvit	devorāverit	devorāverat	devorāvisset	devorāverit
Pl.	1 p.	devorāvimus	devorāverimus	devorāverāmus	devorāvissēmus	devorāverimus
	2 p.	devorāvistis	devorāveritis	devorāverātis	devorāvissētis	devorāveritis
	3 p.	devorāvērunt	devorāverint	devorāverant	devorāvissent	devorāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	devorāvisse

Основа супина: devorāt-

Participium perfecti passivi	devorātus, -a, -um
Participium futuri activi	devorātūrus, -a, -um
Supinum I	devorātum
Supinum II	devorātū

devoro

Глагол, первое спряжение.

Приставка: de-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

2. съедать, проглатывать, пожирать (aliquid Cato, C etc.): devorandos servos objicere murenis Sen бросить рабов на съедение муренам; d. aliquid oculis Just пожирать что-л. глазами; oculis devorantibus M не спуская глаз; d. librum C с жадностью читать книгу; d. orationem Pl слушать с жадностью (не пропускать ни одного слова) (ср. 5); d. verba Q проглатывать (неясно произносить) слова; d. pudorem Ap откинуть стыд;
3. поглощать (terra ab aqua devorata Vtr, Sen etc.): rotae devorantur Vtr колёса утопают (вязнут);
4. терпеливо переносить (stultitiam hominum C): paucorum dierum molestiam devorate C потерпите несколько дней ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??