Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: deruncinā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
deruncinō
|
deruncinor
|
deruncinem
|
derunciner
|
—
|
—
|
2 p.
|
deruncinas
|
deruncināris
|
deruncines
|
deruncinēris
|
deruncinā
|
deruncinare
|
3 p.
|
deruncinat
|
deruncinātur
|
deruncinet
|
deruncinētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
deruncināmus
|
deruncināmur
|
deruncinēmus
|
deruncinēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
deruncinātis
|
deruncināmini
|
deruncinētis
|
deruncinēmini
|
deruncināte
|
deruncinamini
|
3 p.
|
deruncinant
|
deruncinantur
|
deruncinent
|
deruncinentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
deruncinābam
|
deruncinābar
|
deruncinārem
|
deruncinārer
|
2 p.
|
deruncinābas
|
deruncinabāris
|
deruncināres
|
deruncinarēris
|
3 p.
|
deruncinābat
|
deruncinabātur
|
deruncināret
|
deruncinarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
deruncinabāmus
|
deruncinabāmur
|
deruncinarēmus
|
deruncinarēmur
|
2 p.
|
deruncinabātis
|
deruncinabamini
|
deruncinarētis
|
deruncinarēmini
|
3 p.
|
deruncinābant
|
deruncinabantur
|
deruncinarent
|
deruncinarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
deruncinābo
|
deruncinabor
|
—
|
2 p.
|
deruncinābis
|
deruncinaberis
|
deruncināto
|
3 p.
|
deruncinābit
|
deruncinabitur
|
deruncināto
|
Plur.
|
1 p.
|
deruncinabimus
|
deruncinabimur
|
—
|
2 p.
|
deruncinabitis
|
deruncinabimini
|
deruncinatōte
|
3 p.
|
deruncinabuntur
|
deruncinanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
deruncināre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
deruncināri
|
Participium praesentis actīvi
|
deruncināns
|
Gerundium
|
deruncinandī
|
Gerundivum
|
deruncinandus, -a, -um
|
Основа перфекта: deruncināv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
deruncināvī
|
deruncināverim
|
deruncināveram
|
deruncināvissem
|
deruncināverō
|
2 p.
|
deruncināvisti
|
deruncināveris
|
deruncināveras
|
deruncināvisses
|
deruncināveris
|
3 p.
|
deruncināvit
|
deruncināverit
|
deruncināverat
|
deruncināvisset
|
deruncināverit
|
Pl.
|
1 p.
|
deruncināvimus
|
deruncināverimus
|
deruncināverāmus
|
deruncināvissēmus
|
deruncināverimus
|
2 p.
|
deruncināvistis
|
deruncināveritis
|
deruncināverātis
|
deruncināvissētis
|
deruncināveritis
|
3 p.
|
deruncināvērunt
|
deruncināverint
|
deruncināverant
|
deruncināvissent
|
deruncināverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
deruncināvisse
|
Основа супина: deruncināt-
Participium perfecti passivi
|
deruncinātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
deruncinātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
deruncinātum
|
Supinum II
|
deruncinātū
|
deruncino
Глагол, первое спряжение.
Приставка: de-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- выстрогать, перен. одурачить, обмануть (aliquem Pl) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]