Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: deoccā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
deoccō
|
deoccor
|
deoccem
|
deoccer
|
—
|
—
|
2 p.
|
deoccas
|
deoccāris
|
deocces
|
deoccēris
|
deoccā
|
deoccare
|
3 p.
|
deoccat
|
deoccātur
|
deoccet
|
deoccētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
deoccāmus
|
deoccāmur
|
deoccēmus
|
deoccēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
deoccātis
|
deoccāmini
|
deoccētis
|
deoccēmini
|
deoccāte
|
deoccamini
|
3 p.
|
deoccant
|
deoccantur
|
deoccent
|
deoccentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
deoccābam
|
deoccābar
|
deoccārem
|
deoccārer
|
2 p.
|
deoccābas
|
deoccabāris
|
deoccāres
|
deoccarēris
|
3 p.
|
deoccābat
|
deoccabātur
|
deoccāret
|
deoccarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
deoccabāmus
|
deoccabāmur
|
deoccarēmus
|
deoccarēmur
|
2 p.
|
deoccabātis
|
deoccabamini
|
deoccarētis
|
deoccarēmini
|
3 p.
|
deoccābant
|
deoccabantur
|
deoccarent
|
deoccarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
deoccābo
|
deoccabor
|
—
|
2 p.
|
deoccābis
|
deoccaberis
|
deoccāto
|
3 p.
|
deoccābit
|
deoccabitur
|
deoccāto
|
Plur.
|
1 p.
|
deoccabimus
|
deoccabimur
|
—
|
2 p.
|
deoccabitis
|
deoccabimini
|
deoccatōte
|
3 p.
|
deoccabuntur
|
deoccanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
deoccāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
deoccāri
|
Participium praesentis actīvi
|
deoccāns
|
Gerundium
|
deoccandī
|
Gerundivum
|
deoccandus, -a, -um
|
Основа перфекта: deoccāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
deoccāvī
|
deoccāverim
|
deoccāveram
|
deoccāvissem
|
deoccāverō
|
2 p.
|
deoccāvisti
|
deoccāveris
|
deoccāveras
|
deoccāvisses
|
deoccāveris
|
3 p.
|
deoccāvit
|
deoccāverit
|
deoccāverat
|
deoccāvisset
|
deoccāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
deoccāvimus
|
deoccāverimus
|
deoccāverāmus
|
deoccāvissēmus
|
deoccāverimus
|
2 p.
|
deoccāvistis
|
deoccāveritis
|
deoccāverātis
|
deoccāvissētis
|
deoccāveritis
|
3 p.
|
deoccāvērunt
|
deoccāverint
|
deoccāverant
|
deoccāvissent
|
deoccāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
deoccāvisse
|
Основа супина: deoccāt-
Participium perfecti passivi
|
deoccātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
deoccātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
deoccātum
|
Supinum II
|
deoccātū
|
deocco
Глагол, первое спряжение.
Приставка: de-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- боронить PM ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]