Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: degluttī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
degluttiō
|
degluttior
|
degluttiam
|
degluttiar
|
—
|
—
|
2 p.
|
degluttis
|
degluttīris
|
degluttias
|
degluttiāris
|
degluttī
|
degluttīre
|
3 p.
|
degluttit
|
degluttītur
|
degluttiat
|
degluttiātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
degluttīmus
|
degluttīmur
|
degluttiāmus
|
degluttiāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
degluttītis
|
degluttimini
|
degluttiātis
|
degluttiāmini
|
degluttīte
|
degluttimini
|
3 p.
|
degluttiunt
|
degluttiuntur
|
degluttiant
|
degluttiantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
degluttiēbam
|
degluttiēbar
|
degluttīrem
|
degluttīrer
|
2 p.
|
degluttiēbas
|
degluttiebāris
|
degluttīres
|
degluttirēris
|
3 p.
|
degluttiēbat
|
degluttiebātur
|
degluttīret
|
degluttirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
degluttiebāmus
|
degluttiebāmur
|
degluttirēmus
|
degluttirēmur
|
2 p.
|
degluttiebātis
|
degluttiebamini
|
degluttirētis
|
degluttirēmini
|
3 p.
|
degluttiēbant
|
degluttiebantur
|
degluttīrent
|
degluttirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
degluttiam
|
degluttiar
|
—
|
2 p.
|
deglutties
|
degluttiēris
|
degluttīto
|
3 p.
|
degluttiet
|
degluttiētur
|
degluttīto
|
Plur.
|
1 p.
|
degluttiēmus
|
degluttiēmur
|
—
|
2 p.
|
degluttiētis
|
degluttiemini
|
degluttitōte
|
3 p.
|
degluttientur
|
degluttiunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
degluttīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
degluttīri
|
Participium praesentis actīvi
|
degluttiens
|
Gerundium
|
degluttiendi
|
Gerundivum
|
degluttiendus, -a, -um
|
Основа перфекта: degluttīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
degluttīvī
|
degluttīverim
|
degluttīveram
|
degluttīvissem
|
degluttīverō
|
2 p.
|
degluttīvisti
|
degluttīveris
|
degluttīveras
|
degluttīvisses
|
degluttīveris
|
3 p.
|
degluttīvit
|
degluttīverit
|
degluttīverat
|
degluttīvisset
|
degluttīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
degluttīvimus
|
degluttīverimus
|
degluttīverāmus
|
degluttīvissēmus
|
degluttīverimus
|
2 p.
|
degluttīvistis
|
degluttīveritis
|
degluttīverātis
|
degluttīvissētis
|
degluttīveritis
|
3 p.
|
degluttīvērunt
|
degluttīverint
|
degluttīverant
|
degluttīvissent
|
degluttīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
degluttīvisse
|
Основа супина: degluttīt-
Participium perfecti passivi
|
degluttītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
degluttītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
degluttītum
|
Supinum II
|
degluttītū
|
degluttio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: de-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- проглатывать, поглощать (aliquid и aliquem Vlg, Eccl);
- терпеливо сносить (aliquid Boet, Vlg). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]